نگارش نام حضرت محمد (ص) درکاشی کاری مساجد حکیم وسپهسالار

کاشی کاری یکی از روش های دل پذیر تزیین معماری در سرزمین های اسلامی محسوب می شود. در بین انواع کاشی ها بابدنه ها و لعاب های متفاوت که هر کدام در مکان ها و ادوار زمانی متفاوت و با فنون و شیوه های هنری مختلف استفاده شده است . این پژوهش به بررسی ریشه ها، علل پیدایش ، تنوع فنی و جایگاه این آثار از نظر موقعیت و کاربرد فضایی از قرون اولیه اسلامی تا دوران معاصر در ایران پرداخته است و بر این اساس به ذکر نمونه های شاخص هر دوره به طبقه بندی آن ها می پردازد. سردر ورودی ها،و دیوار اندرونی و بیرونی ابنیه مذهبی و اماکن عمومی و خصوصی را متناسب با کاربری اجتماعی و فرهنگی ، با چهره ها، پیکره ها و صحنه های حماسی ، مذهبی ، تاریخی و اسطوره ای آراسته شده اند. بنابراین پرسش های این پژوهش به این ترتیب است :کتیبه در این مسجد دارای چه جایگاهی است ؟خوشنویسی کتیبه هاچگونه است ؟ویژگی های کاشی هامسجد"سپهسالار"چه بوده است ؟ روش تحقیق صورت گرفته کتابخانه ای و میدانی از محل و شیوه تنظیم به صورت توصیفی و تحلیلی می باشد. هدف از پژوهش حاضر بررسی نگارش شناسی انواع خطوط بکاررفته درکتیبه های بنای اسلامی وتنوع آن ها دراستفاده ازخطوط عمودی وافقی به کاررفته درطراحی نام مبارک حضرت محمد(ص) درکتبه های مساجد ایرانی بخصوص مسجدحکیم و مدرسه مسجد سپهسالار می باشد. از نتایج تحقیق انجام شده میتوان اشاره که ، طراحی نام حضرت محمد (ص) متناسب با فضاهای بنا در فرم های هندسی قرار گرفته و یا برای تکمیل ترکیب بندی در فرم های غیرهندسی طراحی شده است . باتوجه به اهمیت دین اسلام در این زمان شاهد رشد کتیبه نگاری آیات دینی در بناهای معماری بوده در این دوران دارای کیفیت زیبایی شناسی بیشتری درخوشنویسی است و همچنین ،کاشیهای به کار رفته در بنای "سپهسالار"و"مسجدحکیم "ارزش هنری و معنوی داشته و نمایانگر پیشینه فرهنگی و مذهبی مردم این سرزمین است .