بررسی نحوه تاثیر معماری بناهای عمومی بر هویت فرهنگی جوانان با رویکرد حس تعلق به مکان، نمونه موردی مرکز فرهنگی دزفول

یکی از معضلات جامعه ما بویژه در دهه های اخیر بحران هویت می باشد. جوانی دوره ای انتقالی ، اجتماعی و فرهنگی است و جوان در این سنین به دنبال هویت یابی ، نوخواهی و پیدا کردن شیوه خاص زندگی خود است . بنا و اثر معماری بواسطه ویژگی های کیفی خود می تواند منشاء احساس راحتی یا ناراحتی ، حقارت یا سربلندی و احساس تعلق یا عدم تعلق بوده و به عنوان نشانه ای از وحدت یا تفرق جامعه قلمداد گردد؛ لذا یکی از مباحث و موضوعات مهم در زمینه هویت جوانان، رابطه هویت با کیفیت معماری بنا ها بویژه بناهای عمومی می باشد و از آنجا که در تحقیقات پژوهشگران یکی از شاخص های ارزیابی کیفیت بنا وجود حس تعلق به مکان ذکر شده است ؛ لذا این پژوهش به دنبال پاسخ به این سوال است که چگونه احساس تعلق به یک مکان موجب احساس هویتمندی و انتقال هویت به جوانان خواهد شد. اطلاعات و داده های اولیه ی این پژوهش از طریق متون کاوی در منابع کتابخانه ای و مطالعات اسنادی استخراج گردیده و با روش تحلیل محتوای کیفی به نتیجه گیری پرداخته شده است . نتایج پژوهش حاکی از آن است که وجود حس تعلق به مکان در یک اثر معماری از طریق تبدیل یک فضای صرف به مکانی با آمیزه ای از احساسات،معانی ،خاطره ها، تجارب و تصاویر ذهنی ؛می تواند انتقال هویت به جوانان را به همراه داشته باشد؛ همچنین سطوح مختلف حس تعلق به مکان، منجر به درجات و کیفیت های مختلفی از احساس هویت خواهد شد.