طراحی پارک علم و فناوری پویا با رویکرد معماری پایدار با استفاده از نمای دینامیک

پارکهای علم و فناوری به عنوان یکی از نهادهای اجتماعی و حلقه های از زنجیر توسعه اقتصادی مبتنی بر فناوری شکل گرفتند. این گونه پارکها از طریق مراکز رشد، سازمان های نوآور را تقویت کرده و فرایندهای زایشی را تسهیل می کند. پارکهای علم و فناوری محیطی است که در آن واحدهای تحقیقاتی مستقل و یا وابسته به سازمان ها و صنایع ، مجتمع شده و زیر پوشش و حمایت قرار می گیرند و به خلاقیت و نواوری می پردازند. تعمیق ارتباط بین دانشگاهها و سازمانهای تحقیقاتی واحدهای تولیدی و مراکز تصمیم گیری دولتی در جهت توسعه فناوری و علوم کاربردی از جمله اهداف ایجاد توسعه پارکهای علم وفناوری است . همچنین شکل گیری این پارکها و توسعه بسیاری از پدیدههای نوظهور تکنولوژی از درون این پارک ها است و دولت ها می کوشند با ایجاد محیطی مناسب ، شرایط کار و فعالیت را برای شرکت های بزرگ و کوچک و حتی جذب شرکت های بین المللی مبتنی بر فناوری را فراهم سازد. رابطه علم و فناوری با انسان یک رابطه پویا و رو به تکامل است ، پویایی در علم باعث پیشرفت فناوری می شود، پویایی در فضای مورد طراحی این مجموعه تعریف روشنی از علم و فناوری است . به منظور طراحی این پارک علم و فناوری و رسیدن به ایده طراحی به پیدا کردن مفاهیم و ویژگی های پارک های علم و فناوری و معماری پویا از طریق مطالعات کتابخانه ای و پژوهش های پیشین پرداخته شد. سپس با مقایسه پارک های علم و فناوری در عصر امروزی پویایی به عنوان عنصری تکمیل کننده بررسی شد. پویایی چه در فرم و چه به عنوان یک عملکرد دینامیکی مظهری از علم و فناوری است . با به دست آوردن یافته های حاصل از طراحی و سپس تحلیل و جمع بندی یافته ها طرح پیشنهادی ارائه شده است .