تبیین شاخص های موثر در ارتقا خلاقیت در معماری فضاهای آموزشی کودکان

ماهیت و ویژگی های تفکر خلاق از زمان های گذشته تا کنون مورد توجه پژوهشگران بوده و از آنجا که شخصیت فرد از سنین کودکی شکل میگیرد، بیشتر تمرکز پژوهشگران در مورد خلاقیت مرتبط با این مقطع سنی است . همچنین پژوهش ها در رابطه با کودکان حاکی از این است که محیط پیرامون کودک نقش بسیار مهمی بر سلامت جسمانی ، روانی و شکوفایی رشد خلاقیت کودک بازی میکنند. در مطالعه حاضر با استفاده از روش تحقیق میدانی و کتابخانه ای در زمینه های روانشناسی محیط ، رنگ و طراحی معماری در مفاهیم خلاقیت و محیط های ساخته شده بر پرورش خلاقیت کودکان، همچنین ویژگی های محیطی موثر بر خلاقیت کودکان مطالعه شده است . بدین منظور محتوای کیفی منابع و نظریات پژوهشگران مطرح در زمینه پرورش خلاقیت ، در جهت رسیدن به تفسیر و یافتن راه حلی برای ارزیابی ویژگی های محیطی موثر بر پرورش خلاقیت کودک، مورد بررسی قرار گرفت . در این راستا ابتدا، عوامل موثر بر خلاقیت کودک و ویژگی های محیطی شکل دهنده این عوامل تحلیل شد. سپس عوامل مهم روانشناسی و همچنین دیدگاه های روانشناسان بزرگ همچون ژان پیاژه، اریکسون، فروید و... مورد بررسی قرار گرفت ، و نتایج حاصل از تحلیل های انجام شده، در این پژوهش مورد برررسی قرار گرفت . نتایج حاصل از این پژوهش ، با توجه به عوامل موثر در رفتار محیطی نشان میدهد، محیط با ویژگی هایی نظیر پیچیدگی ، تحریک کنندگی ، انعطاف پذیری ، بازی سازی و ایجادکننده تعامل بین کودکان در افزایش خلاقیت کودکان موثر است . همچنین اگر محیط به گونه ای طراحی شود، که در آن اصول روانشناسی محیط و رنگ در رابطه با خصوصیات جسمانی و روانی کودکان رعایت شود میتواند بستر مناسبی جهت پرورش خلاقیت کودکان فراهم آورد.