حکمت آب در معماری اسلامی

آب به عنوان مایه حیات و زندگی اهمیتی فوق العاده در دیدگاهها، فرهنگها و اساطیر دنیا داشته و نقش آن فراتر از نقش عملکردی به مثابه نمادی از پاکی ، زایش و زیبایی مورد توجه قرار گرفته است . لذا آب به عاملی در جهت سکون، تطهیر و آرامش بدل می شود و در معماری انواع بناها وارد می شود که بارزترین حضور آن را در مساجد و باغها شاهد هستیم . در پژوهش حاضر به بررسی و اهمیت و حکمت استفاده از آب در معماری اسلامی و نگاهی به حضور اب در مساجد و باغها می اندازیم . روش پژوهش حاضر روش تحقیق تاریخی تفسیری می باشد بر این اساس با بهره گیری از منابع تاریخی و منابع اسنادی و جمع آوری اطلاعات از منابع کتابخانه ای به مطالعه موضوع پژوهش پرداخته خواهد شد. استفاده از آب در مساجد به صور مختلف برای تطهیر، وضو و نیز جنبه نمادین و زیبایی شناسانه آن بسیار قابل توجه می باشد .در مورد باغهای ایرانی نیز راهکارهایی نظیر احداث باغها در زمینهای شیبدار، ایجاد پلکان در مسیر آب، استفاده از جریان ملایم آب در کنار جریان تند و پر سر و صدای آن و به طورکلی استفاده از آب جاری در چهار باغها ، جویبارها و جویهای کم شیب و مارپیچی هوای باغ را مطبوع و دلپذیر می ساخت و زیبایی آن را چند برابر میکرد.