بررسی گسترش مضامین و مبانی هنر ایرانی - اسلامی در قالب معماری با نگرشی به مفهوم جهانی شدن دین اسلام و تعامل فرهنگ ها (نمونه های موردی : آثار معماری ایتالیا در دوران بیزانس )

هویت معماری اسلامی در همه جهان با وجود تنوعات زبانی و تمدنی یکسان است و این تنوعات از چین تا اقیانوس اطلس با وجود تعددات فرهنگ ها دیده می شود. اگر چه رومی ها و دیگر اقوام نیز دارای معماری بودند، اما معماری اسلامی ویژگی خاص خود را داشت . هنر و معماری اسلامی - ایرانی متاثر از جهان بینی اسلامی ، هنری مفهومی است . اشتراک در مبانی فکری و تلاش برای حفظ و انتقال اصول و معیارهای هویت ایرانی - اسلامی به زبان و بیان هر دوره موجب پیوستگی هویتی در آثار دوران گذشته شده است . در این مقاله ابتدا به بررسی اشارات مستقیم و غیرمستقیم آیات قرآن به هنر و معماری پرداخته شده، آن گاه موضوع جهانی شدن این هنر و تعامل آن با فرهنگ ملل مختلف در حوزه معماری اشاره گردیده است . هدف از این پژوهش ، بکارگیری اندیشه های معنوی هنر ایرانی - اسلامی با رویکرد جهانی شدن و روابط بین فرهنگی ملل مختلف با توجه به قلمرو باز و نامحدود هنر اسلامی است . روش تحقیق توصیفی - تحلیلی است و با مطالعه منابع کتابخانه ای و مشاهدات میدانی ، اطلاعات گردآوری شده، بررسی و تحلیل گردیده است . نتیجه پژوهش نشان می دهد پتانسیل بهره وری از ویژگی های معماری ایرانی - اسلامی در طراحی موثر بوده و بستر مناسبی جهت برقراری تعاملات فرهنگی و جهانی نمودن اندیشه هنر اسلامی مهیا می سازد.