تحلیل بازنمایی جایگاه هنر برای هنرمند در سینمای معاصر ایران مبتنی بر دیدگاه سارتر

خلق اثر هنری در زندگی هنرمندان جایگاه ارزشمندی دارد. از ابتدای تاریخ فلسفه هنر تاکنون فیلسوفان و نظریه پردازان زیادی درباره این امر صحبت کردهاند، اما در این بین دیدگاه خاص و متفاوت ژان پل سارتر فیلسوف فرانسوی دارای اهمیت است . این دیدگاه بر اندیشه صاحب نظران و هنرمندان بسیار موثر بوده است . سینمای ایران هم مستثنی از این نگاه نیست . مساله اصلی این است که چگونه سینمای ایران از دیدگاه سارتر تاثیر گرفته است ؟ بر این اساس، در این پژوهش قصد داریم به بررسی ده اثر برگزیدهی سینمای ایران پس از انقلاب با محوریت موضوع نقش هنر در زندگی هنرمندان بپردازیم و این موضوع را بررسی کنیم که آیا نظریه سارتر درباره هنر با این فیلم ها مطابقت دارد یا نه . روش گردآوری اطلاعات، در بخش مبانی نظری ، کتابخانه ای و در بخش تحلیل فیلم ها، مشاهده آثار است . در این پژوهش ، از شیوه تحلیل کیفی استفاده شده است . این پژوهش نشان می دهد که با این که سارتر در بستر غربی است ، اندیشه او به صورت خودآگاه یا ناخودآگاه در سینمای ایران دیده می شود، یا حداقل می شود گفت که فیلم های برگزیده سینمای ایران را می توان از منظر سارتر تحلیل کرد. این پژوهش نشان می دهد که هشت فیلم از ده فیلم برگزیده موافق عقیده سارتر هستند. می توانیم به این نکته اشاره کنیم که پژوهش هایی از این دست نشان می دهد که جایگاه هنر برای هنرمند در دنیای واقعی چگونه است . هرچقدر هنرمند در میان محدودیت های اجتماعی و سیاسی جامعه درگیر و دچار مشکل است ، هنرش می تواند او را حداقل در فضای ذهنی از این محدودیت ها آزاد کند. شاید فلسفه سارتر فضای تاریکی را به تصویر کشد که در آن انسان بی هدف رها شده است اما در این میان هنرمند یک راه فرار دارد و او می تواند با خلق اثر هنری از این وضعیت بیرون آید و خود را رها سازد.