بررسی مدلهای مطرح در شبیه سازی پیچیدگی های رشد شهری با تاکید بر مدلسازی مبتنی بر خودکاره سلولی

رشد سریع شهری و پراکندگی ناشی از این رشد به ویژه در کشورهای درحال توسعه نیازمند یک فهم علمی از فرایندهای رشد پیچیده شهری است . این امر بخصوص برای مدیریت پایدار زمین و برنامه ریزی توسعه شهری مهم است . استفاده از ابزار و تکنیک هایی نظیر سنجش ازدور۱ و GIS فرصت مناسبی را برای تحلیل و مدیریت رشد شهری فراهم می کند؛ اما این تکنیک ها در صورت نبود تئوری ها و روشهای منطقی در برنامه ریزی شهری ، نمی تواند روند تصمیم گیری را پشتیبانی کند و فهم درستی از رشد شهری را تبیین نماید. فهم سیستم های رشد شهری یک پیش نیاز برای مدلسازی و پیش بینی روند آینده تغییر کاربری زمین و اثرات اکولوژیکی آن است . ازآنجاکه در فرآیند رشد شهری معیارهای گوناگونی دخالت دارند، درک و بررسی این گسترش باید بر اساس تئوری پیچیدگی و چارچوبهای میانرشته ای علوم مختلف باشد. در این پژوهش با مروری بر مفاهیم مرتبط با مدلسازی و بررسی تاریخچه آن در زمینه مدلسازی رشد شهری به پنج مدل پرکاربرد در این امر شامل مدلهای عامل مبنا، شبکه های عصبی مصنوعی ، رگرسیون منطقی ، مدلسازی مبتنی بر فراکتالها و مدلسازی مبتنی بر خودکاره سلولی ، پرداخته شده است . نتایج حاصل از پژوهش نشان میان می دهد مدلسازی مبتنی بر خودکارههای سلولی بیش از دیگر رویکردهای مدلسازی در امر شبیه سازی پیچیدگی های رشد شهری به کاررفته اند.