تاثیرات نانوسیلیس بر پایایی بتن خودتراکم در محیط های آسیب پذیر و خورنده نمکی

مواد نانو ساختار با توجه به رفتارهای بارزی که از خود نشان داده اند مورد توجه بخش صنعت و دانشگاه قرار گرفته اند. در این میان صنعت بتن نیز با توجه به نیازهای خود چه از نظر استحکام و چه از نظر دوام ، از استفاده کنندگان مهم مواد نانو ساختار می باشد. در طی سالیان گذشته تکنولوژی نانو توجه بسیاری از محققان و دانشمندان را به سمت خود کشیده است که علت آن هم استفاده از ذراتی همچون در مقیاس نانو و خواص فیزیکی و شیمیایی بسیار جالب آنهاست . از سمتی دیگر سیمان ماده ای است که اجزای تشکیل دهنده ی بتن را به هم می چسباند و همچنین در پروژه های عمرانی به طور بسیار گسترده استفاده می شود. در نتیجه ، استفاده از نانو مواد در تولید سیمان و بتن می تواند در زیرساخت های عمرانی بهبود ایجاد کند، زیرا طول عمر سازه ها و مقاومت مکانیکی توسط زیرساخت ها و انتقال جرم در مقیاس نانو تعیین می شود. از طرفی دیگر صنعت بتن نیز با توجه به احتیاجات خود چه از نظر استحکام، مقاومت ، دوام و کارایی بالا و همچنین مساله خوردگی آرماتورها در بتن در اثر نفوذ کردن یون کلر که از بزرگترین چالشهای دوام و پایداری در سازه های بتن مسلح مطرح می باشد، از مهترین استفاده کنندگان، ساختار مواد نانو می باشد.بر این اساس ، نانوسیلیس موجب بهبود خواص مکانیکی بتن خودتراکم از قبیل مقاومت فشاری ، خمشی ، دوام و پایایی در برابر محیط های خورنده می شود. در طرح های حاوی نانوسیلیس و مواد پوزولانی مشاهده گردید، نمونه های مذکور دارای خواص بهتر و مقاومت بیشتری در شرایط محیط مخرب نمکی نسبت به نمونه های دارای نانوسیلیس تنها می باشد.