بررسی لزوم استفاده از HSE (سلامت ، ایمنی ، زیست محیط ) در کاهش خطرات ساخت ساختمانها (با تاکید بر موازین مبحث دوازدهم مقررات ملی ساختمان)

صنعت ساخت و ساز یکی از مهمترین و اشتغال زا ترین صنایع کشور بوده و از بخشهای مهم اقتصادی کشور است که ظرفیت بالائی در ایجاد فرصت های شغلی دارد. پروژه های ساختمانی به عنوان جزئی از مجموعه عظیم و استراتژیک پروژه های عمرانی بوده که متاسفانه بدلیل بی توجهی به مقوله ایمنی ، سهم عمده ای از حوادث ناشی از کار را به خود اختصاص داده است . کارگاه های عمرانی و ساختمانی یکی از پرخطرترین فضاهای کاری به شمار می روند که از دیدگاه تنوع خطرات موجود نیز با توجه به روال کاری در آن در زمره کارگاه های خطرناک به حساب می آیند. بنابراین ، توجه به مسائل مربوط به ایمنی و سلامت شغلی کارگران و کارکنان در این صنعت مهم می باشد. از آنجا که فعالیت های عمرانی بسیار متنوع و پیچیده می باشند، ریسک فراوانی در اینگونه فعالیتها مشاهده می شود. لذا، آثار و تبعات عدم رعایت ایمنی و پیشامد حوادث برای گروه های ذینفع بسیار پر هزینه و بعضا غیر قابل جبران خواهد بود. بنابراین باید برای ترویج رعایت نکات ایمنی بیشترین دقت و زمان و حتی هزینه را بکار گرفت تا با ترویج این مهم کمترین حوادث در عملیات عمرانی و ساخت بوجود آید. در این پژوهش به بررسی لزوم استفاده از HSE (سلامت ، ایمنی ، زیست محیط ) در کاهش خطرات ساخت ساختمانها (با تاکید بر موازین مبحث دوازدهم مقررات ملی ساختمان) پرداخته شده است . برای این مهم از مدلهای نرم افزاری SPSS و مدل ExpertChoice بهره برده شده است . شایان ذکر است که جامعه هدف ۳۱ فرد حقیقی و حقوقی بودند که به عنوان خبرگان مورد استفاده قرار گرفت . نتایج این پژوهش نشان داد که مهم ترین عامل در بررسی عملکرد مدیریت ایمنی در پروژه های عمرانی با تاکید بر پروژه مسکن مهر شهرستان شیراز فاکتورهای مرتبط با ) EVM الزامات تامین ایمنی کارگاهی ) می باشد. این در حالی است که کمترین امتیاز از آن فاکتورهای CPI (فاکتورهای مرتبط با الزامات ایمنی کار با تجهیزات و ماشین آلات) می باشد. همچنین در مورد زیرمعیارها نیز، به ترتیب ایجاد حفاظ ایمنی ، استفاده از کلاه، کفش و دستکش و کمربند ایمنی ، هینک ، ماسک ، علائم هشداردهنده و مدیریت ایمنی صحیح با آموزش کارکنان و کنترل HSE در ساختمان از سوی افراد ذیصلاح دارای شش رتبه اول برتر می باشند.