ارزیابی رفتار لرزه ای قابهای مجاور هم تحت اثر ضربه ناشی از زمین لرزه

پاسخ دینامیکی ساختمانها در برابر زلزله بدلیل امکان آسیب دیدگی مولفه های سازهای بسیار مهم می باشد. همچنین در طی زلزله های شدید بر اثر ارتعاش غیرهم فاز سازه های مجاور که دارای فاصله کافی از یکدیگر نمی باشند پدیده ضربه اتفاق می افتد، این مساله می تواند باعث افزایش میزان خسارت سازه ها گردد. از آنجاییکه کشور ایران از مناطق لرزهخیز جهان می باشد و تراکم ساخت و ساز بالا در بعضی از شهرهای بزرگ آن وجود دارد، همچنین در آیین نامه زلزله ایران توجه کمی به اثرات ضربه شده است ، لزوم تحقیق در مورد آسیب های ناشی از ضربه و راهکارهایی جهت هرچه کمتر کردن اثرات آن در ساختمانهای مجاور هم ضروری بنظر می رسد. اهداف این تحقیق بررسی مطلوب بودن فاصله پیشنهادی ارائه شده توسط آیین نامه استاندارد ۲۸۰۰ ایران برای ساختمانهای مجاور هم با نسبت دورهتناوبهای مختلف تحت رکوردهای مقیاس شده (PGA=۰.۳۵g) می باشد. با مدلسازی حالت های مختلف قرارگیری قابهای فولادی در کنارهم (جهت رسیدن به گسترهای از نسبت دورهتناوبها) و تحلیل تحت رکوردها مشخص شد؛ با کاهش نسبت دورهتناوبها و همچنین افزایش شتاب طیفی رکورد متناسب با دوره تناوب سازه اثر ضربه افزایش یافته بطوریکه در بسیاری از موارد فاصله تعیین شده (۰.۰۱H) نیز برای ازبین بردن اثرات ضربه کافی نمی باشد.