بهینه سازی شکل سازه های پوسته ای با استفاده از روش تحلیل ایزوژئومتریک

در این مقاله روش تحلیل ایزوژئومتریک جهت انجام بهینه سازی شکل سازه پوسته ای به کار رفته است . از توابع پایه نربز جهت مدلسازی هندسی و تحلیل سازهای استفاده شده است . به این منظور شبکه ای از نقاط کنترلی برای مدلسازی هندسه مورد استفاده قرار گرفته است . با بهبود این شبکه از طریق روش اضافه کردن گره، شبکه ریزتری برای تحلیل سازه تولید شده است . بدین ترتیب دو مدل متفاوت تحلیلی و طراحی برای حل مسئله به کار رفته است . نقاط کنترلی به کار رفته در هندسه به عنوان متغیر طراحی در مسئله بهینه سازی لحاظ شدهاند. ایده المانهای خمیده پوسته گسترش یافته و رابطه سازی تحلیل ایزوژئومتریک پوسته ها به دست آمده است . مسئله بهینه سازی به کار رفته ، حداقل سازی مقدار کار خارجی انجام شده سازه است . درواقع این کار معادل حداقل سازی انرژی کرنشی سازه است . از روش مجانب های پویا به همراه انجام تحلیل حساسیت برای انجام بهینه سازی استفاده شده است . برای انجام تحلیل حساسیت از یک روش نیمه تحلیل استفاده شده است . در نهایت مثالهایی جهت نشان دادن کارایی روش بررسی شده و نتایج با روش مبتنی بر اجزا محدود مقایسه شده اند. . نتایج نشان دهنده کارایی روش در بهینه سازی شکل پوسته های با شکل آزاد است .