تعیین عمق بحرانی در ترانشه های قائم بروش اجزای محدود و مدلسازی ریاضی با الگوریتم ژنتیک EPR

تعیین عمق بحرانی یکی از موضوعات مهم در گودبرداری است؛ بگونه ای که بتوان بدون نیاز به نرم افزار، عمق بحرانی را در یک ترانشه پیشبینی کرد. در تحقیق حاضر؛ با در نظر گرفتن گودهایی به عمق ۲ الی ۱۰ متر، مدلسازیهای عددی مختلفی با استفاده از نرم افزار (Plaxis-۲D) انجام گرفتهاست و با آزمون و خطا عمق بحرانی گود تعیین شده است. در ادامه، با استفاده از الگوریتم ژنتیک EPR داده های عددی بدست آمده مورد آموزش قرار گرفته و یک رابطه ریاضی ارائه گردیده است. در ترانشه قائم بدون بهسازی، رابطه ریاضی بین عمق گود بعنوان تابع هدف و چسبندگی خاک و زاویه اصطکاک داخلی خاک بعنوان متغیرهای مساله؛ ارائه گردیده است. در نهایت؛ برای ارزیابی عملکرد مدل انتخابی، معیارهای آماری مربوط به مجموع ضریب همبستگی، شیب خط رگرسیون به ازای مقادیر واقعی در قبال مقادیر پیشبینی و شیب خط رگرسیون به ازای مقادیر پیشبینی در قبال مقادیر واقعی محاسبه گردیده است. پارامترهای آماری استفاده شده، بیانگر دقت بالای رابطه استخراجی از EPR میباشد.