بررسی نقش گرافیک محیطی بر فرهنگ و هویت فضای شهری (مطالعه موردی: ایستگاههای مترو تهران)

نقش اصلی گرافیک محیطی، راهنمایی و اطلاع رسانی، زیباسازی محیط، تسهیل در امر ارتباط و ایجاد هویت بصری عنوان شده است. این موارد در فرایندی ناخودآگاه بر هویت و فرهنگ مخاطب تاثیر میگذارند. اگر بحران هویت و مشکلات فرهنگی عصر حاضر را از سویی و آشفتگی، نابسامانی و ابهام فضاهای شهری را از سوی دیگر، از مشکلات مهم در مناسبات جوامع شهری در نظر بگیریم، به ارتباط غیرکلامی، دوسویه و تنگاتنگ محیط و فرهنگ به عنوان تامین کننده دو نیاز روحی و مادی انسان پی میبریم. در جوامع مدرن، عناصر و پدیده های محیطی، ماوایی برای ارتباطات انسانی شده اند. از وسایل حمل و نقل شهری، مترو به عنوان پرکاربردترین و مدرنترین این وسایل، بیتردید اقتضائات مدرنیته را نیز به همراه دارد که بر سایر کارکردهای فرهنگی و ضروری آن سایه میافکند. پژوهش حاضر در نظر دارد نقش فرهنگی و هویتی گرافیک محیطی متروی تهران را از نگاهی تخصصی و آسیب شناسانه بررسی کند. همچنین عواملی را که در طراحی عناصر محیطی این مجموعه بزرگ شهری، در بکارگیری ارزشهای فرهنگی و هویتی جامعه، موثر است، شناسایی و نیازسنجی کند. روش تحقیق این پژوهش توصیفی- تحلیلی است و اطلاعات به صورت کتابخانهای و میدانی، بر اساس ابزار مشاهده گردآوری شده است.