تبیین مفهوم و ارایه راهنمای طراحی فضاهای گمشده شهری

فضاهای گمشده شکافهایی هستند که تداوم فضایی محیط های شهری را مختل کرده اند؛ بنابراین پرکردن این شکافها با کمک ساختمانها و فضاهای بازی است که از درون با همدیگر مرتبط باشند. ویژگی فضاهای گمشده در کل در سه زیر مجموعه فیزیکی - اجتماعی اجتماعی و فیزیکی تقسیم میشوند. فضاهای گمشده در اصل فضاهای باقی مانده از توسعه های شهری پیرامونی هستند که بدون استفادهی متناسب و فاقد عملکرد رها شده و رو به زوال و ویرانی دارند. این فضاهای شهری نامطلوب که مانند شکاف های شهری عمل نموده و موجب گسست بافت شهری پیرامونی گردیده اند، فضاهایی تعریف نشده و فاقد مرزهای مشخص می باشند که در ایجاد یک رابطه منسجم و منطقی میان عناصر موجود ناتوان هستند. به سبب مشکلات متعدد فرمی و عملکردی ، این فضاها حکم فضاهای منفی را پیدا کرده اند که مردم جز در مواقع لزوم علاقه ای به حضور و گذراندن وقت در آنها ندارند. با این وجود، اندیشمندان صاحب نظر در این حوزه، فضاهای گمشده را به عنوان فرصت های قابل توجه و ارزشمندی برای توسعه ی شهری و طراحی های خلاقانه معرفی می کنند که قابل تبدیل به فضاهای شهری مطلوب، سرزنده و حضور پذیر به ویژه در مراکز شهرها هستند. این تحقیق با مطالعات کتابخانه ای و بررسی نمونه های موجود سعی در تبیین مفهوم فضاهای گمشده شهری و راهکارهای طراحی این فضاها پرداخته است . نحوه برخورد در دو حالت ایجاد فضای سبز و طراحی فضای زیر پل می باشد که به صورت سیایت های طراحی ارائه گردیده است .