هوشمندسازی فرایند مدیریت پسماند با تاکید بر سیاست گذاری های حمایتی و تشویقی (نمونه موردی : منطقه ۱۰ شهر تهران)

در عصر حاضر رشد سریع شهرنشینی ، افزایش سطح درآمد و رفاه جامعه و رشد سریع اقتصادی و اجتماعی در کشورهای مختلف باعث افزایش کمیت و حجم پسماندهای مختلف شهری شده و این امر مسائل و چالش های گوناگونی را برای مدیریت شهری به وجود آورده است . مواد زائد جامد و پخش آن در محیط زیست ، یکی از مهمترین مشکلات جامعه بشری بوده که میزان آن تابعی از افزایش جمعیت است . از آنجا که مدیریت پسماند یکی از ضروری ترین محورهای توسعه پایدار محسوب می شود، باید اجرای راهکارهای مدیریت و جمع آوری هوشمند پسماند، مورد توجه قرار گیرد. هدف پژوهش حاضر، آگاهی از وضع فعلی مدیریت و جمع آوری پسماند منطقه ۱۰ تهران و در نهایت ارائه راهکارهای مناسب و هوشمندانه مدیریت پسماند است . تراکم جمعیت منطقه مذکور بالاتر از حد استاندارد می باشد، درنتیجه لازم است برنامه ریزی های دقیق به خصوص در زمینه هوشمندسازی مدیریت و جمع آوری پسماند صورت گیرد. روش پژوهش پیش رو از نوع کاربردی بوده و رویکرد روششناسی آن آمیخته (کمی -کیفی ) است . در این پژوهش حجم نمونه با توجه به جمعیت جامعه آماری و با استفاده از فرمول کوکران، ۳۸۴ نفر برآورد شد. سپس بر اساس شاخص ها و مولفه های اصلی پژوهش ، از طریق پرسشنامه دادههای مورد نیاز جمع آوری شده است . برای سنجش وضع موجود شاخص ها، در محیط نرم افزار spss از آزمون فرض تی تک نمونه ای استفاده شده و در راستای نتایج آزمون مذکور پیشنهادات عملیاتی به منظور تحقق هوشمندسازی فرایند مدیریت پسماند ارائه شده است .