بررسی تاثیر عناصر بصری فضاهای شهری بر ارتقاء سرزندگی در پیاده راه ها نمونه موردی : پیاده راه چمران شیراز

امروزه نگاه به فضاهای شهری از جمله فضاهای عمومی به عنوان یک ضرورت اساسی در برنامه های توسعه شهری ،حکایت از باز تولید این فضاها درتقویت وجه اجتماعی شهر دارد. در دهه های اخیر به دنبال گسترش بی رویه شهرها و اهمیت روزافزون اتومبیل ، نقش عابر پیاده در فضاهای شهری کمتر شده که این امر سبب ایجاد محیط های کسل کننده در شهرها و کاهش سرزندگی فضاهای شهری شده است . از این رو سر زندگ ی فضاهای شهری یکی از مهم ترین دغدغه های دانش شهرسازی است . این پژوهش با هدف تاثیر عناصر بصری فضاهای شهری بر ارتقاء سرزندگی در پیاده راه ها تهیه شده است . مدل مفهوم ی پژوهش با متغیرهایی چون کالبد ی ، فعالیتی ، عملکردی ، اجتماعی ، زیست محیطی و با دوازده شاخص نظیر (جذابیت ، نورپردازی ، دسترسی بصری ، تنوع مبلمان شهری ، نفوذپذیری بصری ، بهسازی فضای پیاده، المان ها احجام و عناصر، تنوع رنگی ، تنوع جداره های شهری ، فضای سبز شهری ، تناسبات بصری ، کاهش اغتشاشات بصری ) تدوین شده است . این شاخص ها و متغیرها به شیوه پرسشنامه با استفاده از فرمول کوکران و طیف لیکرت توسط ۳۸۴ نفر در چارچوب از استفاده کنندگان پیاده راه چمران ارزیابی شد. سپس نتا یج حاصل از پرسشنامه با استفاده از همبستگی و رگرسیون تحلیل و بررسی گردید . نتایج پژوهش نشان م ی دهد کاهش اغتشاشات بصری ، افزایش نورپردازی محیط ، تنوع رنگی ایجاد شده و تنوع پوشش گیاه ی از مهم ترین عوامل جذب کننده و موثر سرزندگی شهری از طریق عناصر بصری می باشد. در نهایت بر اساس نیازها و سیاست های اجرایی پیشنهاداتی در زمینه تقویت سرزندگی ارائه گردید.