شناسایی کاربری زمین در مناطق شهری با استفاده از اطلاعات مسیرهای حرکتی افراد

توسعه شهرها منجر به ایجاد مناطق با عملکردها و کاربری های مختلف نظیر مناطق مسکونی ، تجاری و آموزشی در یک شهر می شود که از نیازهای مختلف زندگی شهری مردم پشتیبانی می کنند. شناسایی مناطق با عملکردهای مختلف می تواند درک کاملی از یک شهر پیچیده فراهم آورده و در برنامه ریزی شهری نقش بسزایی ایفا نماید. تحقیقات گستردهای نشان می دهد که ویژگی های کاربری زمین شهری همچون محل سکونت ، کار، مصرف زمین و ترانزیت ، با رفتارهای سفر و تقاضای سفر ارتباط معناداری دارند. در روشهای سنتی معمولا از دادههای به دست آمده از نظرسنجی ها برای مشخص کردن مناطق خاص جغرافیایی یا رفتار گروههای افراد استفاده می شود. این اطلاعات که از نظرسنجی های متداول سفرهای خانگی به دست می آید، از دقت اطلاعات کمی برخوردار است . به علاوه جمع آوری اطلاعات به این روش نیاز به نیروی انسانی بالا و صرف هزینه و زمان زیادی دارد. در روشهای نوین مسیرهای حرکتی افراد که دربردارنده فعالیت های اقتصادی اجتماعی ضمنی نهفته است مورداستفاده قرار می گیرد. پژوهشگران این مسیر را تحت عنوان مسیر فعالیت نهفته می نامند، جایی که مکانهای متوالی بازدید شده توسط کاربران قابل مشاهده بوده درحالی که فعالیت های اقتصادی اجتماعی ضمنی از توالی مکانها نهفته است . گسترش اخیر فن آوری حسگرها، سیستم های حمل ونقل هوشمند و خدمات مبتنی بر مکان، دسترسی به مسیرهای حرکت افراد را فراهم کرده است . مسیرهای حرکتی می توانند از طریق مسیریابی دکل ها در یک شبکه تلفن همراه، مسیرهای حرکت خودروها و یا دنباله ای از پست ها (مانند توییت های جغرافیایی ، عکس های دارای برچسب جغرافیایی یا اعلام حضورها) و خدمات مبتنی بر مکان به دست آیند. در این پژوهش ضمن مروری بر انواع منابع اطلاعاتی مورداستفاده در شناسایی کاربری و عملکردهای مناطق ، به بررسی انواع روشهای به کاررفته در شناسایی عملکردهای مناطق از دادههای تحرک افراد پرداخته شده است .