بررسی شاخصه های تاثیرگذار هنر در کاهش آسیبهای روحی و روانی جامعه از بحران هایبیماری های همه گیر

بیماری کووید- ۱۹ یک بیماری تازه و ناشناخته ای در جوامع امروز بشر است بطوریکه پس از گذشت دو سال پس ازشیوع بیماری،به طور کامل نمی توان حکم به کشف درمان موثر برای این بیماری اعلام نمود. و همواره سایه ترس از اینبیماری از جامعه جهانی به طور کامل زدوده نشده است. بنابراین در طی گسترش کووید- ۱۹ قرنطینه شدن افراد مختلف جامعهدر منزل (فاصله گذاری اجتماعی) رایج ترین و بهترین استراتژی ممانعت از انتشار بیماری به شمار میرفت. براین اساس با توجهبه ماندن افراد در خانه احتمال وقوع اختلالات مختلف روانشناختی در بین افراد مختلف خانواده قابل پیشبینی بود. بر همیناساس حس ترس، تنهایی و عدم تبادلات اجتماعی بیش از هر زمان دیگری در حالات و روحیات انسان رخنه نمود. برایناساس دغدغه محقق در مطالعه حاضر این است تا دریابد که نقش کاربردی هنر تا چه اندازه میتواند در کاهش آسیبهایروحی و روانی ناشی از بیماری سخت و همه گیر موثر باشد. روش پژوهش حاضر توصیفی و از نوع مقالات مرری است که بابررسی پژوهشها و مقالات انجام شده در حوزه موضوع مورد بررسی نگارنده تلاش نموده تا به سوالات پژوهش پاسخ دهد.براساس مطالعات انجام شده پژوهشهای زیادی بر نقش هنر در کاهش آسیبهای ناشی از بحرانهای اجتماعی ازجمله کروناتاکید داشتهاند.