اهمیت بازآفرینی فرهنگی بناها و شهرها ی تاریخی با رو یکرد پایداری

عدم توجه به ویژگی های خاص مکانی و فرهنگی و ارزش های بومی و محلی در فرآیندهای توسعه شهری منجر به یکنواختی سیما و ظاهر شهرها شده است و محلات شهری به عنوان مکان تبلور فرهنگ جایگاه و هویت خود را ازدست داده و همچنین جذابیت های ناشی از تمایزات مکانی و فرهنگی در این راستا کم رنگ شدند. در این راستا لزوم بازنگری در اقدامات مربوط به بازآفرینی در بافت های تاریخی احساس شده و بدین ترتیب نقش محلات تاریخی در شهرهای گذشته به عنوان مکان تبلور فرهنگ جاری در فضا بسیار پررنگ و حائز اهمیت است . این پژوهش سعی داشته با مطالعه و شناخت جنبه های مثبت و موفق در حوزه بازآفرینی فرهنگی ، راهکارهای این رویکرد را شناسایی کرده و کیفیت های محیطی و جنبه های فرهنگی -اجتماعی محلات شهری را در راستای ارتقاء پایداری محله ای بررسی کند به همین سبب بازه های تاریخی از دیدگاه جهانی بررسی شدند و با مطالعه بر نظرات پیشین در رابطه با بازآفرینی شهری نکات حائز اهمیت اندیشمندان تهیه شد. نتایج نشان داد در جریان سیر تکاملی بازآفرینی ، رویکرد پایداری اجتماعی تقویت شده و نقش پررنگ مردم و اجتماعات محلی و تلاش برای پایدار نمودن اقدامات به کمک ایجاد انگیزه در مردم محلی و همچنین مشارکت بخش های خصوصی در سرمایه گذاری ها و هماهنگی با بخش های دولتی از اهمیت ویژه ای برخوردار است .