بررسی نقش اکولوژی ژرفنگر در ارتقاء برندسازی منظرشهری با هویت طبیعی

برندسازی به عنوان یکی از روشهای جذب گردشگر در شهرها بوده که می تواند در شاخه منظرشهری نیز حایز اهمیت باشد. در شهرهایی با هویت طبیعی ویژه، برندسازی متاثر از مناظر طبیعی در کنار پیامدهای مثبتی که به همراه دارد، می تواند پیامدهای منفی و مخربی نیز داشته باشد. مسئله اصلی این تحقیق چگونگی دستیابی به راهکاری جهت تقویت برندسازی منظر شهری با تاکید بر ویژگی های طبیعی و اکولوژیک درکنار مقابله با تخریب های احتمالی بواسطه تقویت گردشگری است . در این راستا رویکرد اکولوژی ژرفنگر به عنوان یک راهکار پیشنهاد می شود. روش تحقیق بکار رفته تحلیلی و توصیفی بوده و از روش کتابخانه ای برای جمع آوری اطلاعات استفاده شده است . در این راستا ابتدا به تعریف منظر طبیعی شهر و اهمیت آن در ایجاد برندسازی پرداخته و سپس با تعریف برندسازی ،دسته بندی عناصر موثر در برندسازی منظر شهری و معایب و مزایای به کارگیری آن در مناظر طبیعی شهر ،به دنبال راهکاری برای تقویت برندسازی طبیعی و حفاظت از حیات اکولوژیکی شهر می باشد . در ادامه با بیان رویکرد اکولوژی ژرفنگر( مبتنی بر دیدگاه جامع و کل نگر) و پایه های ۸ گانه آن، مدلی اهمیت دادن به نیازهای زیست محیطی شهر در کنار توجه به نیازهای شهروندان و گردشگران ارائه می گردد. نتایج حاصل از این تحقیق گویای این مهم می باشد که اکولوژی ژرفنگر با ارائه راهکارهایی در زمینه حفظ طبیعت ،نمایش ارزش های طبیعی و... ضمن ایجاد رابطه ای متعادل میان طبیعت و انسان از یک سو از تخریب مناظر طبیعی جلوگیری کرده و از سویی دیگر با حفظ و ارتقاء عناصر محسوس و نامحسوس موثر در برندسازی منظر شهری و به ویژه عناصر و ارزشهای طبیعی شهر، به ارتقاء برندسازی منظر شهری کمک خواهد کرد.