بررسی منظر پارک جنگلی سرخه حصار با توجه به توسعه پایدار

سال انتشار: 1401
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 173

فایل این مقاله در 7 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

ICACU02_2625

تاریخ نمایه سازی: 13 اسفند 1401

چکیده مقاله:

پارک جنگلی سرخه حصار در شرق تهران و در مجاورت با پارک ملی خجیر واقع شده است . وجود لایه های قوی اکوسیستمی و تاریخی و شناخت هر یک در خصوص تغییرات آتی خصوصا در امتداد توسعه جنگل مصنوع با اهداف توسعه پایدار حائز اهمیت است . اکوسیستم های مصنوعی برای حفاظت از گونه های جانوری و بهبود شرایط محیطی استفاده می شود اما همین اکوسیستم می توانند با بی توجهی عملا تبدیل به تله هایی شوند که در جهت مخالف با اهداف خود حرکت کنند. در این تحقیق سعی شده است به بخش هایی که در رابطه با جنگل سرخه حصار پیش از این به صورت منفرد دیده شده است با نگاه کل نگر عوامل در کنار هم دیده شوند. در این خصوص جمع آوری اطلاعات به صورت تلفیقی از مطالعات کتابخانه ای ، بازدید میدانی ، مصاحبه با افراد بومی و همچنین استفاده و تحلیل اطلاعات عکس های هوایی از طریق نرم افزار GIS بوده است . نتایج حاصله نشان می دهد که در نظر داشتن شکل بستر و زمین برای پایداری جنگل الزامی است . همچنین برای حفظ امنیت حیات وحش منطقه سرخه حصار در نظر گرفتن حاشیه چند متری با شرایط غیر جاذب برای گونه های متفاوت می تواند مفید باشد اما در سایر نقاط پارک گونه های گیاهی استفاده شده ضمن این که باید مناسب شرایط محیطی سرخه حصار باشند باید به صورت گروهی و مخلوط پهن برگ و سوزنی برگ و به صورت رندم و نامنظم به شکلی که در طبیعت وجود دارد کشت شوند که ضمن امنیت حیوانات و امکان استتار برای آنها در مواجهه با شکارچی ، علوفه لازم برای جفت سم سانان و سایر گونه ها را فراهم کند و در عین حالی که به بهبود شرایط محیطی تهران نظیر کاهش آلودگی هوا و تولید اکسیژن کمک می شود، جنگل از خطر آفاتی که به یک گونه خاص حمله می کنند در امان باشد و در هر شرایطی به زیست پایدار خود ادامه دهد.

کلیدواژه ها:

پارک جنگلی سرخه حصار ، اکوسیستم ، توسعه پایدار ، جنگل دست کاشت

نویسندگان

شقایق شفیعی

دانشجو کارشناسی ارشد معماری منظر دانشگاه بین المللی امام خمینی

محمدمهدی ضرابی

استاد راهنما. دانشیار دانشگاه بین المللی امام خمینی