اثربخشی سیستم وتیور در بهبود ویژگیهای بیولوژیکی و هدایت الکتریکی فاضلاب

با توجه به شدت گرفتن بحران آب در کشور باید در مدیریت فاضلاب تحولی ایجاد شود، تا بتوان تقاضای آینده آب را تامین نمود. اما فاضلاب­ها یکی ازمهم­ترین عوامل آلوده کننده زیست محیطی بوده و اگر به کیفیت میکروبی پساب و جنبه­های بهداشتی آن توجه نشود، استفاده مجدد از آن خطر جدی برای بهداشت و سلامت انسان و محیط زیست به همراه دارد. با توجه به عوارض سوء گندزدایی پساب با استفاده از کلر بر انسان و محیط زیست در این پژوهش امکان استفاده از گیاه پالایی برای بهبود ویژگی­های بیولوژیکی آب مورد بررسی قرار گفته است. در همین راستا و با هدف امکان سنجی رشد گیاه وتیور (Vetiver zizanioides L. Nash) در پساب، میزان کاهش EC آب و حذف کلیفرم گوارشی، این پژوهش در قالب طرح کاملا تصادفی با سه تکرار، انجام شد. مخازن تهیه و سپس از دو نوع فاضلاب خام و تصفیه شده به­طور مجزا پر شد و گیاهان به­صورت هیدروپونیک درون آن­ها قرار گرفت. نتایج نشان داد که روند هوادهی و عدم هوادهی در اکثر تیمارها تاثیر معنی­داری بر پارامترهای اندازه­گیری شده ندارد. همچنین بهترین نوع فاضلاب نیز فاضلاب با غلظت کمتر یا فاضلاب تصفیه شده شناخته شد، چراکه در این فاضلاب اکثر آلاینده­ها و عوامل تاثیرگذار برای مصارف کشاورزی و آبیاری تا حد قابل توجهی حذف شده است. در پارامترهای اندازه­گیری شده مشاهده شد که زمان­ماند هفت روزه با زمان­ماند ۱۴ روزه تفاوت معناداری ندارد، از همین رو بهترین زمان­ماند نیز هفت روزه در نظر گرفته شد. بر طبق انجام آزمایش­، کارآمدی حذف کلیفرم در فاضلاب تصفیه شده و در طی دوره ۹۹ درصد می­باشد.