بررسی اثر کم آبیاری تنظیم شده وخشکی بخشی ریشه بر خصوصیات دانه برنج و جذب نیتروژن
محل انتشار: فصلنامه علوم و مهندسی آبیاری، دوره: 45، شماره: 4
سال انتشار: 1401
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 148
فایل این مقاله در 14 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JISE-45-4_005
تاریخ نمایه سازی: 14 اسفند 1401
چکیده مقاله:
به منظور ارزیابی برخی خصوصیات فیزیکی و کیفی دانه برنج و میزان جذب نیتروژن در سطوح مختلفآبیاری، مطالعه ای در معاونت موسسه تحقیقات برنج کشور در مازندران طی دو سال زراعی ۱۳۹۴و۱۳۹۵ انجام گردید. تیمارها شامل دو روش کمآبیاری تنظیم شده(RDI) و خشکی بخشی ریشه (PRD) در کشت جو و پشته با سه سطح تنش خشکی DI۱۰)، PRD۱۰، DI۳۰، PRD۳۰،DI۶۰ ،(PRD۶۰ به همراه غرقاب دایم (FI) بهعنوان تیمار شاهد، در سه تکرار انجام گردید. طبق نتایج هردو سال پارامترهای عملکرد، آب مصرفی، راندمان تبدیل، درصد خرد، درصد آمیلوز، غلظت ژل، دمای ژلاتینه شدن و مقدار جذب نیتروژن در تیمارهای مختلف با یکدیگر اختلاف معنیدار داشته است. بر این اساس اگرچه بیشترین عملکرد در تیمار غرقاب دایم به دست آمد، اما متوسط کاهش عملکرد در تیمار PRD۱۰ دو درصد بوده است، در حالی که مصرف آب آن ۳۲ درصد کمتر از تیمار شاهد است. طبق نتایج ضریب تبدیل در روش خشکی بخشی ریشه نسبت به غرقاب دایم حدود ۵/۰درصد افزایش داشته و کمترین درصد خرد در تیمار PRD۱۰ اندازه گیری شد. هم چنین تحت تنش ملایم خشکی، صفات کیفی مانند درصد آمیلوز، درجه ژل و دمای ژلاتینه شدن کاهش نداشته است. با افزایش تنش خشکی مقدار جذب ازت در برنج کاهش مییابد، براین اساس بیشترین جذب نیتروژن هر دوسال در تیمار شاهد به دست آمد که مقدار آن بهترتیب ۸/۸۵ و ۶/۸۸ کیلوگرم در هکتار بوده است. لذا استفاده از روش خشکی بخشی ریشه در کشت جوی و پشته به عنوان یک روش جایگزین در کشت برنج قابل اجرا می باشد که بدون کاهش چشم گیر در عملکرد و کیفیت برنج، موجب صرفه جویی در آب مصرفی میگردد.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
مصطفی یوسفیان
دانشجوی دکتری آبیاری و زهکشی، گروه مهندسی آب، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری.
علی شاهنظری
استاد گروه مهندسی آب، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری
میرخالق ضیاءتبار احمدی
استاد گروه مهندسی آب، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری.
بهروز عربزاده
استادیار پژوهش موسسه تحقیقات برنج کشور –معاونت آمل.
محمود رائینی سرجاز
استاد گروه مهندسی آب، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری.
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :