تقابل کانتی- هگلی در نقد و نظریه های داستان و رمان در ایران (۱۳۱۲- ۱۳۴۸)
محل انتشار: مجله نقد و نظریه ادبی، دوره: 1، شماره: 2
سال انتشار: 1395
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 114
فایل این مقاله در 26 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_NAQD-1-2_002
تاریخ نمایه سازی: 14 اسفند 1401
چکیده مقاله:
غالب نشریه های بین سال های نخستین دهه بیست تا سال های پایانی دهه چهل، به نوعی به حزب توده ایران و جریان چپ وابسته است. بنابراین نظرات نویسندگان این مقالات، از راه زیباشناسی مارکسیستی با زیباشناسی هگل در ارتباط است که مفهوم و فکر فلسفی را برتر از فرم هنری و غایت هنر را حرکت به سمت فلسفه و تولید فکر میداند. در ایران نیز منتقدانی چون فاطمه سیاح، طبری، و غیره، رمان را تنها در قالب رئالیسم متعهد پذیرفتهاند. از سال های نخستین دهه چهل، منتقدانی چون ابوالحسن نجفی و هوشنگ گلشیری برای نخستینبار فرم هنری و تکنیک رماننویسی را در اولویت قرار دادند. در این پژوهش آرای منتقدانی چون فاطمه سیاح، احسان طبری، ابوالحسن نجفی و هوشنگ گلشیری، بر اساس نظریات کانت و هگل تحلیل کرده ایم که تاثیر فلسفه نظریههای ادبی غربی بر منتقدان ایرانی به وضوح قابل مشاهده است. سیاح و طبری در نقدهایشان به آرای هگل و هگلیها نزدیک شدهاند و نجفی و گلشیری، فرمالیستی را نمایندگی میکنند که ریشه در اندیشههای کانت دارد.
نویسندگان
فرامرز خجسته
استادیار زبان و ادبیات فارسی دانشگاه هرمزگان
مصطفی صدیقی
دانشیار زبان و ادبیات فارسی دانشگاه هرمزگان
یاسر فراشاهی نژاد
دانشجوی دکتری زبان و ادبیات فارسی دانشگاه هرمزگان
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :