تاثیر نشاط حرفه ای بر عملکرد شغلی دبیران تربیت بدنی با نقش میانجی تعهد سازمانی

هدف پژوهش حاضر بررسی تاثیر نشاط حرفه ای بر عملکرد شغلی دبیران تربیت بدنی با نقش میانجی تعهد سازمانی بود. روش پژوهش به لحاظ هدف، کاربردی و از نظر شیوه جمع آوری داده ها توصیفی-پیمایشی از نوع همبستگی بود. جامعه آماری کلیه دبیران تربیت بدنی استان سمنان در سال تحصیلی ۱۴۰۰-۱۳۹۹ بودند (۲۴۰ نفر). روش نمونه گیری، در دسترس بود. ابزار جمع آوری داده ها پرسشنامه های استاندارد نشاط حرفه ای اسکوهولت (۲۰۱۱)، تعهد سازمانی آلن و مایر (۱۹۹۰) و عملکرد شغلی پاترسون (۱۹۲۲) بود. پایایی پرسشنامه ها با شاخص های آلفای کرونباخ و پایایی ترکیبی بررسی و تایید شد. روایی صوری و محتوایی پرسشنامه ها با نظرات ۱۵ نفر از اساتید مدیریت ورزشی و دبیران تربیت بدنی مورد تایید قرار گرفت. روایی سازه پرسشنامه ها با استفاده از معیارهای روایی همگرا و واگرا تایید شد. تجزیه و تحلیل داده ها به روش مدلسازی معادلات ساختاری در نرم افزار اسمارت. پی.ال.اس انجام شد. نتایج نشان داد که نشاط حرفه ای و تعهد سازمانی بر عملکرد شغلی دبیران تربیت بدنی به صورت معنادار و مثبت تاثیرگذار هستند. نشاط حرفه ای نیز بر تعهد سازمانی دبیران تربیت بدنی به صورت معنادار و مثبت تاثیرگذار است. همچنین تعهد سازمانی در رابطه بین نشاط حرفه ای و عملکرد شغلی، نقش میانجی را ایفا می کند. بنابراین به منظور اینکه عملکرد دبیران تربیت بدنی ارتقاء یابد، بهتر است ابتدا بر تقویت نشاط حرفه ای آنها تمرکز کرد که به طور همزمان به کمک نشاط حرفه ای، تعهد آنها به سازمان بهبود می یابد و این خود منجر به بهبود عملکرد شغلی خواهد شد.