بررسی اثرات مقادیر مختلف هورمونهای جیبرلین و اکسین بر سازگاری و خصوصیات کمی و کیفی گیاه زنجبیل (Zingiber officinle)

زنجبیل با نام علمی (Zingiber officinale, Rosc) یکی از مهم ترین و قدیمی ترین محصولات ادویه ای در جهان است که عمدتا در آسیای مرکزی و برای صادرات به سراسر جهان رشد می کند. از آنجایی که گیاه زنجبیل یکی از گیاهان دارویی پرمصرف در سالهای اخیر شده است و کل زنجبیل مصرفی از طریق واردات از کشورهای چین و هندوستان صورت می گیرد و تا به حال کشت و کار گیاه زنجبیل در ایران بصورت زراعی و انبوه صورت نگرفته است ؛ لذا در این تحقیق سعی شده است شرایط کشت این گیاه در ایران بررسی شده و در صورت سازگاری آن سالانه می توان تا حدود زیادی از خروج ارز از کشور جلوگیری کرد. همچنین به منظور بررسی اثر مقادیر مختلف هورمونهای جیبرلین و اکسین بر سازگاری و خصوصیات کمی و کیفی گیاه زنجبیل پژوهشی در دو بخش آزمایشگاه تکنولوژی بذر و گلخانه آموزشی و تحقیقاتی گروه آموزشی زراعت و اصلاح نباتات پردیس ابوریحان، دانشگاه تهران واقع در پاکدشت در سال ۱۴۰۰- ۱۳۹۹ اجرا شد. در این آزمایش هورمون اکسین (ایندول استیک اسید) در سه سطح صفر (شاهد)، ۷۵ و ۱۵۰ پی پی ام که به ترتیب با حروف A۰، A۱ و A۲ و هورمون جیبرلیک اسید (GA۳) در چهار سطح صفر(شاهد)، ۷۵، ۱۵۰ و ۲۲۵ پی پی ام و با حروف انگلیسی G۰، G۱، G۲ و G۳ نشان داده شده است . آزمایش به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک کامل تصادفی در ۳ تکرار انجام گردید. نتایج تجزیه واریانس وزن ریزومهای تولید شده در اثر تیمارهای به کار رفته نسبت به شاهد در سطح ۵ درصد اختلاف معنی داری را نشان دادند.