رابطه ی اقتصاد دانش بنیان و کیفیت محیط زیست (مطالعه موردی انتشار CH۴ ،CO۲ و N۲O)

در یک اقتصاد مبتنی بر دانش از یک سو استفاده از دانش و فن آوریهای جدید و به روز و نیروی کار آموزش دیده بهبود ساختار اقتصاد و در نتیجه ی آن افزایش بهره وری میتواند موجب بهبود کیفیت رشد اقتصادی و به دنبال آن، بهبود کیفیت محیط زیست شود از سوی دیگر به دلیل شناخت بهتری که نسبت به عوامل محیطی و تاثیر آنها در عملکرد اقتصادی وجود دارد استانداردهای بالاتری از نظر محیط زیست رعایت شود تحقیق حاضر به بررسی چهار شاخص اقتصاد دانش بنیان معرفی شده توسط بانک جهانی شامل اقتصادی؛ نوآوری؛ فناوری و آموزش بر انتشار سه آلاینده ی مهم CH۴ CO۲ و N۲O می پردازد برای رسیدن به این هدف از ۸ کشور در حال توسعه اسلامی (دی ( برای دوره زمانی ۲۰۰۰ الی ۲۰۱۹ استفاده شده که به کمک حداقل مربعات معمولی پویا (DOLS) برآوردها انجام و برای بررسی تاثیر زیر شاخصها بر میزان انتشار ،آلودگی از شبکههای عصبی مصنوعی برای ایران استفاده شده است. نتایج مدل DOLS نشان داد که در هر سه مدل انتشار ،آلودگی شاخص فناوری اطلاعات و شاخص نوآوری اثر منفی و معنی داری بر انتشار آلودگی و شاخص آموزش اثر مثبت معنی داری داشت و با توجه به باکشش تر بودن شاخص فناوری و ارتباط منفی آن بر انتشار هر سه مدل آلودگی پیشنهاد میشود سرمایه گذاری بیشتری در این زمینه در ایران و سایر کشورهای عضو دی ۸ انجام شود همچنین نتایج شبکههای عصبی نشان داد که در هر سه انتشار آلودگی زیر شاخصهای اقتصادی و نوآوری اثر منفی بر میزان انتشار داشته که در بین آنها زیر شاخص کنترل فساد اثر بزرگتری داشته است که نشان دهنده اهمیت کنترل فساد برای کاهش میزان انتشار آلودگی در ایران میباشد.