کنترل زیستی بیماری سوختگی فوزاریومی سنبله ی گندم با استفاده از استرین های تجاری و محلی تریکودرما، جداسازی شده از ریزوسفر گیاه گندم
سال انتشار: 1398
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 153
فایل این مقاله در 20 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_ARPP-8-2_001
تاریخ نمایه سازی: 15 اسفند 1401
چکیده مقاله:
چکیده بیماری سوختگی فوزاریومی سنبله ی گندم (FHB) یکی از مهم ترین بیماری های گندم بوده که هر ساله خسارت قابل توجهی ایجاد می کند. روش های رایج مدیریت بیماری از کارایی چندانی برخوردار نمی باشند، بنابراین استفاده از راهکارهای جدید در مدیریت این بیماری ضروری به نظر می رسد. در این راستا، در تحقیق حاضر کارایی جدایه های تجاری و محلی Trichoderma در کنترل بیماری سوختگی فوزاریومی خوشه ی گندم بررسی شد. به منظور جداسازی بیمارگر و آنتاگونیست ها، نمونه برداری از سنبله های آلوده و ریزوسفر گندم صورت پذیرفت. شناسایی جدایههای قارچی (Trichoderma وFusarium) بر اساس تلفیق داده های ریختشناختی و مولکولی صورت گرفت و در نتیجه، هویت ۱۰ جدایه ی بیمارگر و ۱۳ جدایه ی آنتاگونیست به ترتیبFusarium graminearum و T. harzianum تعیین گردید. بعد از غربالگری اولیه، یک جدایه ی برتر Trichoderma جداسازی شده از ریزوسفر بوته ی گندم (T. harzianum Tr۵)، یک جدایه ی قارچ آنتاگونیست تجاری (T. harzianum T۲۲) و جدایهیتهیه شده از کلکسیون قارچی دانشگاه تبریز(T. longibrachiatum N)، جهت ارزیابی خواص آنتاگونیستی بر علیه قارچ F. graminearum در شرایط آزمایشگاه و گلخانه انتخاب شدند. همچنین قابلیت جدایه های آنتاگونیست در تولید آنزیم های کیتیناز و پروتئاز مورد بررسی قرار گرفت. نتایج بررسیهای آزمایشگاهی نشان داد که تمامی جدایههای آنتاگونیست قارچی در مقایسه با شاهد به صورت معنیداری باعث بازدارندگی رشد قارچ بیماریزا میشوند. در آزمونهای کشت متقابل، بیشترین درصد بازدارندگی با استفاده از آنتاگونیست های T. harzianum Tr۵و T. longibrachiatum Nمشاهده گردید. همچنین فقط جدایه T. harzianum Tr۵ قادر به پارازیته کردن مستقیم ریسه های بیمارگر بود. ترکیبات فرار جدایه های آنتاگونیست کمترین اثر را روی قارچ بیمارگر از خود نشان دادند که نسبت به هم دیگر تفاوت معنی داری را نشان ندادند. در آزمونهای ترکیبات غیرفرار بیشترین درصد بازدارندگی مربوط به جدایهی T. longibrachiatum Nمشاهده گردید. همهی آنتاگونیست ها قادر به تولید میزان قابل توجهی از آنزیم های کیتیناز و پروتئاز بودند که قابلیت جدایه های محلی بیشتر بود. در نهایت، نتایج آزمایشات گلخانهای با بررسی های آزمایشگاهی کنترل بیماری مطابقت داشت. نتایج آزمایشات گلخانهای نشان داد که جدایه های آنتاگونیست به طور قابل توجهی اثرات بیمارگر در کاهش وزن دانه ی گندم را مهار کردند.
کلیدواژه ها:
Triticum aestivum L ، سوختگی سنبله ی گندم ، کنترل زیستی ، استرین های تجاری و محلی Trichoderma ، آنتاگونیست ، شرایط آزمایشگاهی و گلخانه ای
نویسندگان
ابوالفضل نرمانی
پژوهشگر، مرکز تحقیقات و نوآوری سازمان اتکا.
مهدی ارزنلو
استاد، گروه گیاهپزشکی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه تبریز.
اسداله بابای اهری
استاد، گروه گیاهپزشکی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه تبریز.
حسن ماستری فراهانی
پژوهشگر، مرکز دانش بنیان شرکت مزارع نوین ایرانیان.
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :