ردیابی جهش های ژنی مرتبط با مقاومت به بنزیمیدازول ها و استروبیلورین ها در جدایه های Botrytis cinerea جمع آوری شده از انگور در استان آذربایجان غربی
سال انتشار: 1398
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 117
فایل این مقاله در 14 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_ARPP-8-1_005
تاریخ نمایه سازی: 15 اسفند 1401
چکیده مقاله:
چکیده کنترل شیمیایی با استفاده از قارچکشها مهمترین روش کنترل Botrytis cinerea در محصولات مختلف به شمار میرود. ولی مدیریت موثر این قارچ مستلزم وجود اطلاعاتی در زمینه وجود و فراوانی سویههای مقاوم به قارچکشها و میزان مقاومت و نیز جهشهای مرتبط با بروز مقاومت است. در این تحقیق حساسیت ۱۰۳ جدایه B. cinerea که از تاکستانهای مناطق مختلف استان آذربایجان غربی جمعآوری شده بودند، نسبت به کاربندازیم و آزوکسیاستروبین مورد ارزیابی قرار گرفت. در بین جدایههای مورد بررسی، ۳۹ جدایه (۳۸ درصد) به کاربندازیم و ۳۵ جدایه (۳۴ درصد) نسبت به آزوکسیاستروبین خیلی مقاوم بودند. توالییابی بخشی از ژن بتاتوبولین نشان داد که در سویههای مقاوم به کاربندازیم، جهش از GAG به GCG اتفاق افتاده است که منجر به جایگزینی آلانین با اسید گلوتامیک در کدون ۱۹۸ و بروز فنوتیپ Ben R۱ میشود. بررسی توالی بخشی از ژن cyt b مشخص نمود که سویههای مقاوم به آزوکسیاستروبین، یک جهش نقطهای از GGT به GCT داشتند که موجب جایگزینی آلانین با گلایسین در کدون ۱۴۳ میشود. همچنین یکی از جدایههای حساس به آزوکسیاستروبین دارای اینترون Bcbi-۱۴۳/۱۴۴ بلافاصله پس از کدون ۱۴۳ در ژن cyt b بود. نتایج نشان داد که استفاده از قارچکشهای گروههای بنزیمیدازول و استروبیلورین در مدیریت B. cinerea در تاکستانهای منطقه قابل توصیه نیست. البته با توجه به اینکه سویههای مقاوم به بنزیمیدازولها دارای فنوتیپ Ben R۱ بودند، میتوان از دیاتوفنکارب یا زوکسامید به همراه یکی از قارچکشهای بنزیمیدازولی استفاده کرد و سویههای حساس و مقاوم را به طور موثری کنترل نمود.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
وفا رضایی راد
دانشجوی سابق کارشناسی ارشد بیماری شناسی گیاهی، گروه بیماری شناسی گیاهی، واحد علوم و تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران.
مسعود ابرین بنا
استادیار، گروه گیاه پزشکی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه ارومیه.
سعید رضایی
استادیار، گروه بیماری شناسی گیاهی، واحد علوم و تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران.
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :