تعیین ویژگی های فنوتیپی و گروه بندی جدایه های Pseudomonas syringae pv. syringae عامل شانکر زردآلو در استان آذربایجان شرقی با تکیه بر فعالیت هسته ی یخ
سال انتشار: 1397
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 141
فایل این مقاله در 18 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_ARPP-7-4_002
تاریخ نمایه سازی: 15 اسفند 1401
چکیده مقاله:
چکیده شانکر باکتریایی درختان میوهی هستهدار یکی از مهمترین بیماریهای هستهداران در جهان میباشد. در سالهای اخیر گسترش علایم شانکر همراه با ترشح صمغ و بلاست شکوفه در مناطقی از استان آذربایجانشرقی مشاهده گردیده است. از بافتهای آلودهی جوانه، شکوفه، شاخه و تنهی درختان باغات زردآلو بر اساس آزمونهای ریختشناسی، فیزیولوژیکی و بیوشیمیایی گروه LOPAT و GATTa، جدایههای فلورسنت Pseudomonas yringae pv. syringae (Pss) جداسازی و شناسایی شدند. جدایهها ترجیح میزبانی نداشته و با درجات مختلف پرآزاری روی سرشاخههای سبز بریدهی زردآلو و غلافهای لوبیاسبز بیماریزایی نشان دادند. در تمامی جدایهها قطعه ۷۲۵ جفتبازی ژن syrB دخیل در سنتز زهرابه سیرینگومایسین ردیابی گردید و جدایهها با اختلاف معنیداری از رشد رویشی پرگنهی قارچ Geotrichum candidum با تولید زهرابه ممانعت کردند. با استفاده از آغازگرهای اختصاصی طراحیشده INAF/INAR بخشی از ناحیهی ژنی inaZ تکثیر شد و فنوتیپ فعالیت هستهی یخ با درجات مختلف در کلیهی جدایهها مشاهده گردید. با تعیین توالی بخشی از ناحیه ۱۶S rRNA و ژنهای rpoD و inaZ تنوع ژنتیکی در میان جدایهها با رسم تبارنما بر اساس روش بایزین مشاهده شد. نتایج این پژوهش نشان داد که در میان جدایههای Pss عامل شانکر زردآلو هم از لحاظ فنوتیپ بیماریزایی، سنتز زهرابه و تشکیل هستهی یخ و هم از لحاظ ژنتیکی تنوع وجود دارد.
نویسندگان
یلدا واصبی
دانشجوی دکتری بیماری شناسی گیاهی، گروه گیاه پزشکی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه تبریز، ایران
رضا خاکور
دانشیار گروه گیاه پزشکی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه تبریز، ایران.
بوریس ویناتزر
استاد گروه علوم بیماری شناسی گیاهی، فیزیولوژی و علفهای هرز، دانشکده علوم گیاهی و محیط زیست، دانشگاه ویرجینیاتک، آمریکا.
محمدمهدی فقیهی
استادیار پژوهشی بخش تحقیقات گیاه پزشکی، مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی استان هرمزگان، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، بندرعباس، ایران.
عادل صابروند
دانشیار گروه علوم درمانگاهی، دانشکده دامپزشکی، دانشگاه تبریز، ایران.
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :