اثربخشی آموزش نظم جویی هیجانی بر سازگاری عاطفی، اجتماعی و تحصیلی پسرهای ۱۲ تا ۱۴ سال دچار اختلال ADHD

سال انتشار: 1397
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 127

فایل این مقاله در 10 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

JR_JOEC-18-4_006

تاریخ نمایه سازی: 15 اسفند 1401

چکیده مقاله:

هدف: هدف پژوهش تعیین اثربخشی آموزش نظم جویی هیجانی بر سازگاری عاطفی، اجتماعی و تحصیلی پسرهای ۱۲ تا ۱۴ سال دچار اختلال ADHD بود. روش: پژوهش حاضر شبه تجربی با گروه های آزمایش، گروه گواه و طرح پیش آزمون، پس آزمون و پیگیری دو ماهه بود. جامعه آماری پژوهش حاضر ۱۶۴ دانش آموز پسر ۱۲ تا ۱۴ سال ارجاع داده شده به مرکز مشاوره آموزش و پرورش شهرستان اسلامشهر بود. ابتدا مصاحبه بالینی ساختار یافته انجام و سپس مقیاس درجه بندی اختلال نقص توجه/بیش فعالی بزرگسالان کانرز (۱۹۹۹) و مقیاس سازگاری دانش آموزان (سینها و سینگ، ۱۳۸۰) گرفته شد که پس از تجزیه و تحلیل داده ها ۳۰ دانش آموز انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه کاربندی شدند. افراد گروه آزمایش مداخله ۸ جلسه ای را به صورت گروهی دریافت و افراد گروه گواه در لیست انتظار قرار گرفتند. هر دو گروه قبل و بعد از آزمایش و پس از گذشت ۲ ماهه مجددا مورد ارزیابی قرار گرفتند. برای تجزیه و تحلیل داده های به دست آمده از تحلیل واریانس اندازه گیری مکرر استفاده شد. یافته ها: یافته ها تفاوت معناداری را بین عملکرد دو گروه آزمایش و گواه در نشانه های نقص توجه/بیش فعالی (۱۴/۱۷=F، ۰۰۱/۰=P)، سازگاری کل (۵۵/۱۱=F، ۰۰۱/۰=P)، سازگاری عاطفی  (۵۴/۲۴=F، ۰۰۱/۰=P)، سازگاری اجتماعی (۲۴/۱۷=F، ۰۰۱/۰=P) و سازگاری تحصیلی (۶۶/۲۳=F، ۰۰۱/۰=P) در مرحله پس آزمون و پس از دو ماه پیگیری نشان داد. نتیجه گیری: بر اساس یافته ها می توان نتیجه گیری کرد که آموزش گروهی نظم بخشی هیجانی، علاوه بر سازگاری عاطفی، اجتماعی و تحصیلی؛ از میزان نشانگاه نقص توجه/بیش فعالی می کاهد. لذا نهادهای خانواده، تربیتی، آموزش وپرورش و مراکز خدمات روانشناختی و مشاوره می توانند در جهت بهبود این اختلال از این روش بهره مند شوند

نویسندگان

سارا باقری

دانشگاه آزاد اسلامی تهران

علی آقازیارتی

پژوهشکده علوم شناختی

مهدی رستمی

دانشگاه آزادعلوم و تحقیقات

نگین هوشی

دانشگاه آزاد علوم و تحقیقات

مراجع و منابع این مقاله:

لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :
  • زارع، م.، آقازیارتی، ع.، ملک شیخی، س.، و شریفی، م. ...
  • سینها، ا.ک.، و سینک، آ. پ. (۱۳۸۰). راهنمای پرسشنامه سازگاری ...
  • دهقانی، ی.، گلستانه، س.م.، و زنگویی، س. (۱۳۹۷). اثربخشی آموزش ...
  • علی بخشی، س.ز.، آقایوسفی، ع.ر.، زارع، ح.، و بهزادی پور، ...
  • پیش بینی راهبردهای تنظیم شناختی هیجان بر اساس فرایندهای ارتباطی خانواده و کمال گرایی در دختران نوجوان دبیرستانی [مقاله ژورنالی]
  • نریمانی، م.، بگیان کوله مرز، م.ج.، احدی، ب.، و ابوالقاسمی، ...
  • نریمانی، م.، عباسی، م.، ابوالقاسمی، ع.، و احدی، ب. (۱۳۹۲). ...
  • Allen, L. B., McHugh, R. K., & Barlow, D. H. ...
  • Ally M, Haley C, Amber P., & Marylynn W. (۲۰۱۷). ...
  • Arabatzoudis, T., Rehm, I. C., Nedeljkovic, M., & Moulding, R. ...
  • Biederman, J., & Faraone, SV. (۲۰۰۵). Attention-deficit hyperactivity disorder. Lancet. ...
  • Bennett, D. S., Sullivan, M.W., & Lewis, M. (۲۰۱۰). Neglected ...
  • Connerss, C.K., Erhardt, D., & Sparrow, E. (۱۹۹۹). Connerss Adult ...
  • Dunham, G. D. (۲۰۰۸). Emotional skill falnes and marital satisfaction. ...
  • Diefendorff, J.M., Richard, E.M., & Yang, J. (۲۰۰۸). Linking emotion ...
  • Faraone, S.V., & Biederman, J. (۲۰۰۵). Attention deficit hyperactivity disorder ...
  • Freilich, R., & Shechtman, Z. (۲۰۱۰). The contribution of art ...
  • Garnefski, N., Koopman, H., Kraaij, V. & Cate, R. T. ...
  • Gupta, R., & Kar, BR. (۲۰۰۹). Development of attentional processes ...
  • Gong, X., & Paulson, S. E. (۲۰۱۷). Effect of family ...
  • Linley, P. A., & joseph, S. (۲۰۰۹). Positive psychology in ...
  • Mazursky-Horowitz, H., Felton, J.W., MacPherson, L. et al. (۲۰۱۵). Maternal ...
  • Mongia, M. & Hechtman, L. (۲۰۱۶). Attention-Deficit Hyperactivity Disorder across ...
  • Mulsow, M., Corwin, M., Schwebach, A., & Yuan, S. (۲۰۱۴). ...
  • Schoorl, J., van Rijn, S., de Wied, M., van Goozen, ...
  • Shaw, P., Stringaris, A., Nigg, J., & Leibenluft, E. (۲۰۱۴). ...
  • Tarver, J., Daley, D., & Sayal, K. (۲۰۱۴). Attention-deficit hyperactivity ...
  • نمایش کامل مراجع