کشت مخلوط بزرک (Linum usitatissimum L.) و لوبیا چیتی (Phaseolus vulgaris L.) در شرایط محلول پاشی با نانو کلات آهن و روی
سال انتشار: 1395
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 91
فایل این مقاله در 18 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_SUST-26-1_003
تاریخ نمایه سازی: 15 اسفند 1401
چکیده مقاله:
بهمنظور ارزیابی سودمندی کشت مخلوط بزرک (Linum usitatissimum L.) و لوبیا چیتی (Phaseolus vulgaris L.)در شرایط محلولپاشی با نانو کلات آهن و روی، آزمایشی در سال زراعی ۱۳۹۳-۱۳۹۲ در مزرعهای واقع در استان آذربایجان غربی- شهرستان نقده بهصورت فاکتوریل در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی در سه تکرار اجرا شد. تیمارهای آزمایش شامل چهار سطح کود بصورت عدم کاربرد کود (شاهد)، نانو کلات آهن، نانو کلات روی و تلفیق نانو کلات آهن + روی و شش الگوی کشت شامل کشت مخلوط یک ردیف لوبیا چیتی+ یک ردیف بزرک، کشت مخلوط دو ردیف لوبیا چیتی+ یک ردیف بزرک، کشت مخلوط یک ردیف لوبیا چیتی+ دو ردیف بزرک، دو ردیف لوبیا چیتی+ دو ردیف بزرک و کشت خالص دو گیاه بود. نتایج نشان داد که الگوی کشت مخلوط بر تمامی صفات مورد بررسی اثر معنیدار داشت (۰۱/۰p≤). نتایج در مورد گیاه لوبیا چیتی نشان داد که بیشترین عملکرد دانه و عملکرد بیولوژیکی لوبیا چیتی از تیمار کشت خالص بهدست آمد، اما بالاترین میزان پروتئین دانه لوبیا چیتی در کشت مخلوط ردیفی مشاهده شد. نتایج در مورد گیاه بزرک نشان داد که بالاترین عملکرد بیولوژیکی، عملکرد دانه و میزان پروتئین دانه از کشت خالص حاصل شد، اما درصد روغن در تمام تیمارهای مخلوط بیشتر از کشت خالص بود. محلول پاشی با نانو کلات آهن و روی نیز بر عملکرد کمی و کیفی لوبیا چیتی و بزرک اثر معنیداری را نشان داد (۰۱/۰p≤). محلولپاشی با این کودها سبب بهبود عملکرد کمی و کیفی هر دو گونه نسبت به تیمار شاهد گردید و در این میان تیمارهای ترکیبی نسبت به تیمارهای مصرف جداگانه بیشترین تاثیر را در افزایش صفات مورد مطالعه داشتند. بالاترین میزان نسبت برابری زمین (۸۹/۱LER= ) از الگوی کشت مخلوط دو ردیف لوبیا چیتی+ دو ردیف بزرک با تیمار مصرف نانو کلات آهن بهدست آمد که نشان دهنده ۸۹ درصد افزایش سودمندی زراعی نسبت به کشت خالص دو گونه است.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
اسماعیل رضائی چیانه
گروه زراعت، دانشکده کشاورزی، دانشگاه ارومیه