مقایسه تغذیه و بازگشت عناصر غذایی در جنگلکاری های خالص و آمیخته صنوبر دلتوییدس و توسکای ییلاقی

جنگلکاری های خالص باعث کاهش حاصلخیزی خاک می شوند و در نتیجه استمرار تولید، تامین نمی شود. از آنجایی که جنگلکاری های گونه های صنوبر می تواند راهی برای کاهش برداشت از جنگل های طبیعی باشد، بنا بر این لازم است که پیش از گسترش زیاد این گونه ها برنامه های خاصی برای آنها ترتیب داد. یکی از راه حل هایی که وجود دارد استفاده از جنگلکاری های آمیخته با گونه های تثبیت کننده است. در این بررسی، عناصر غذایی موجود در برگ های زنده و مرده دو گونه صنوبر دلتوییدس و توسکای ییلاقی در جنگلکاری های خالص و آمیخته، در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در نزدیکی چمستان در شمال ایران بررسی شد. ازت موجود در برگ های زنده و مرده توسکای ییلاقی بیشتر از صنوبر دلتوییدس و کلسیم موجود در برگ های زنده و مرده صنوبر دلتوییدس و منیزیم موجود در برگ های مرده صنوبر دلتوییدس، بیشتر از توسکای ییلاقی بودند در حالی که فسفر و پتاسیم تفاوت معنی داری نداشتند. برگ های زنده و مرده صنوبر دلتوییدس در تیمارهای آمیخته با توسکا، ازت بیشتری را در مقایسه با تیمارهای خالص نشان دادند که بیانگر تاثیر مثبت توسکای ییلاقی در جذب ازت است. در مورد سایر عناصر، تغییر مهمی مشاهده نشد. در کل می توان تاثیر آمیختگی توسکای ییلاقی با صنوبر دلتوییدس را با توجه به شرایط و موقعیت جنگلکاری ها، مثبت ارزیابی نمود.