اثر کلروتالونیل و فاموکسادون + سیموکسانیل در کنترل بیماری لکه موجی گوجه فرنگی در شرایط مزرعه

اثر قارچ­کش­های کلروتالونیل (داکونیل ۷۲۰ SC) و فاموکسادون + سیموکسانیل (اکویشن­پرو WG ۵/۵۲ درصد) در کنترل بیماری لکه­موجی گوجه­فرنگی در شرایط مزرعه مورد مطالعه قرار گرفت. آزمایشات در قالب طرح بلوک­های کامل تصادفی با هشت تیمار و چهار تکرار طی سال­های ۹۰-۱۳۸۹ در کرج اجراشدند. کرت­های آزمایشیدر شروع مرحله گل­دهی با عامل بیماری تلقیح شدند. سم­پاشی کرت­های آزمایشی با مشاهده اولین علائم بیماری شروع و با فواصل زمانی ۵، ۷ و ۱۰ روز از هم ادامه یافت. ارزیابی شاخص شدت بیماری (DSI) با استفاده از روش اصلاح شده هورسفال و بارات قبل از هر سم­پاشی و نیز ۱۴ روز پس از آخرین سم­پاشی انجام گرفت.وزن میوه هر کرت توزین و تعداد میوه در بوته شمارش گردید. تجزیه واریانس مرکب داده­ها در دو سال پس از تبدیل به جذر، با نرم افزار SAS انجام و میانگین­ها به­روش آزمون چند دامنه­ای دانکن مقایسه شدند. مساحت زیر منحنی پیشرفت بیماری (AUDPC) محاسبه گردید.نتایج نشان داد که بین تیمارها از نظر مساحت زیر منحنی پیشرفت بیماری و عملکرد میوه اختلاف معنی­داری در سطوح یک و پنج درصد وجود داشت ولی در میانگین تعداد میوه اختلاف معنی­داری بین تیمارها وجود نداشت. مقایسه میانگین­های ارزیابی نوبت پنجم و مساحت زیر منحنی پیشرفت بیماری به طریق آزمون چند دامنه­ای دانکن نشان داد که داکونیل با مقدار مصرف سه لیتر در هکتار،و اکویشن­پرو با مقدار مصرف۴۵۰ گرم در هکتار با کمترین میانگین بیماری برترین تیمارهای آزمایش بودند. این تیمارها به ترتیب ۲۶/۸۰ و ۶/۸۰ درصد نسبت به شاهد بدون سم­پاشی بیماری را کاهش دادند. در بررسی میانگین وزن میوه، داکونیل SC سه لیتر و اکویشن­پرو ۴۵۰ گرم در هکتار به­ترتیب با کاهش خسارت به میزان ۱۷/۶۴ و ۰۳/۶۵ درصد نسبت به تیمار شاهد بیشترین تاثیر را اعمال نمودند.