وجوه اعرابی سوره بقره از نظر زمخشری و علامه طبرسی

یکی از اموری که راه درک و فهم زبان قرآن را می­گشاید، توجه به وجوه  اعرابی آیات است. چه بسا عدم رعایت اعراب صحیح، به معنای مخالف با اراده خداوند برداشت شود. وجوه اعرابی و تعدد آن در قرآن، مسئله مهمی برای مترجمین و مفسرین بوده است. مفسران قرآن، برای بیان وجوه اعراب آیات همواره تلاش کرده­اند. از جمله آنها صاحبان مجمع­البیان و کشاف هستند که به صورت هم­زمان و بدون ارتباط با یکدیگر، در این زمینه تلاش کرده­اند. پژوهش حاضر، بر آن است تا اشتراکات و اختلافات موجود در میان این دو تفسیر را در نحوه مواجهه با وجوه اعرابی بررسی کند. اشتراکات در وجوه اعرابی اظهار شده توسط طبرسی و زمخشری، بسیار بیشتر از اختلافات آنهاست. طبرسی  در بیشتر موارد، فقط نظرات را ذکر می­کند و بدون آنکه درستی و یا خطا بودن آنها را مشخص کند، از آنها عبور می­کند. زمخشری نیز در بیشتر موارد، بدون نام­بردن از صاحبان اقوال، فقط نظر را بیان کرده و در مورد جایزبودن یا رد آن بحث می­کند. وی بیشتر، نظر خودش را بیان می­کند و قاطعیت در بیان نظراتش بیشتر است، اما در عین حال بعد از آن، نظرات مخالف دیگران را هم مطرح کرده و صحت آنها را نیز جایز می­داند.