عملکرد و کیفیت ذرت و رشد علف های هرز تحت سطوح مختلف نیتروژن با کاربرد کودهای سبز لگوم و غیرلگوم

چکیده به منظور بررسی اثر کودسبز و سطوح مختلف کود نیتروژنی بر عملکرد و کیفیت ذرت (Zea mays L.) و رشد علف های هرز آزمایشی در سال زراعی ۹۱-۹۰ در مزرعه تحقیقاتی پردیس کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه رازی کرمانشاه انجام شد. این آزمایش به صورت اسپلیت پلات بر پایه طرح بلوک های کامل تصادفی با ۳ تکرار اجرا شد. عامل اصلی (کود سبز و زمان برگرداندن آن) شامل چاودار (زمان برگرداندن اسفند)، چاودار (زمان برگرداندن فروردین)، ماشک (زمان برگرداندن اسفند)، ماشک (زمان برگرداندن فروردین)، مخلوط (ماشک+ چاودار) (زمان برگرداندن اسفند)، مخلوط (ماشک+ چاودار) (زمان برگرداندن فروردین)، شاهد (بدون کود سبز) و عامل فرعی (کود نیتروژنی) شامل عدم کاربرد کود اوره، ۲۰۰ کیلوگرم در هکتارکود اوره (۵۰ درصد مقدار توصیه شده) و ۴۰۰ کیلوگرم در هکتارکود اوره (۱۰۰ درصد مقدار توصیه شده) بودند. نتایج آزمایش نشان داد که تیمارهای کود سبز و نیتروژن اثر معنی داری بر عملکرد و اجزای آن، پروتئین دانه و زیست توده علف های هرز داشتند. بیشترین عملکرد دانه ذرت مربوط به تیمار ماشک برگردان در فروردین ماه به میزان ۷/۱۲۱۲۴ کیلوگرم در هکتار و کمترین آن مربوط به شاهد (بدون کود سبز) به میزان ۶/۹۱۸۵ کیلوگرم در هکتار بود. در بین تیمارهای کود نیتروژن نیز ۱۰۰ درصد مقدار توصیه شده با ۸/۱۱۲۵۳ کیلوگرم در هکتار بیشترین و تیمار عدم کاربرد نیتروژن با ۳/۹۰۴۱ کیلوگرم در هکتار کمترین عملکرد را داشتند. کاربرد کودهای سبز و نیتروژن رشد علف­های هرز مزرعه ذرت را نیز تحت تاثیر قرار داد، بدین ترتیب که کمترین زیست­توده علف­های هرز در تیمار مخلوط برگردان فروردین و عدم کاربرد نیتروژن تولید شد.