خواص فیزیکی دانه با استفاده از آزمایش فاکتوریل

در این تحقیق خواص فیزیکی دانه های سویا با استفاده از آزمایش فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی با دو متغیر مستقل شامل نوع رقم در سه سطح (M۷, L۱۷ و BP) و محتوای رطوبت در سه سطح (۱۰، ۱۲ و ۱۴ درصد بر پایه خشک) و متغیرهای وابسته شامل ابعاد، قطر میانگین حسابی، قطر میانگین هندسی، کرویت، جرم هزار دانه، دانسیته های توده و دانه، درصد تخلخل، سطح تصویر شده و ضریب اصطکاک ایستایی مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد که مقادیر طول، عرض و ضخامت برای رقم "M۷" به ترتیب ۴۳/۵ ، ۱۳/۳ و ۸۳/۴ درصد و برای رقم "L۱۷" ، ۳۴/۲، ۲۷/۱و ۹۴/۲ درصد و برای رقم "BP" ۳۴/۵، ۴۹/۵ و ۷۲/۵ درصد افزایش یافتند. با افزایش رطوبت قطر میانگین حسابی و هندسی، سطح تصویر شده و جرم هزار دانه افزایش یافت. این در حالی بود که ضریب کرویت، دانسیته های توده و دانه و درصد تخلخل برای هر سه رقم با افزایش رطوبت از ۱۰ به ۱۴ درصد، به طور خطی کاهش یافتند. ضریب اصطکاک ایستایی بر روی چهار سطح (تخته سه لایه، فولاد گالوانیزه، آلومینیم و لاستیک) اندازه گیری شد که برای هر سه رقم با افزایش سطح رطوبت، این ضریب افزایش یافت. بیشترین ضریب اصطکاک برای هر سه رقم بر روی سطح لاستیکی و کمترین آن بر روی سطح آلومینیم به دست آمد. در پایان معادلات رگرسیونی مربوط به خواص فیزیکی اندازه گیری شده بر حسب رطوبت تعیین و با استفاده از آنالیز واریانس مورد ارزیابی قرار گرفتند.