ارزیابی پایداری مدیریت منابع انسانی سبز در صنعت فولاد

زمینه و هدف: امروزه افزایش توسعه جوامع، سبب استفاده بی رویه از منابع طبیعی؛ تخریب محیط زیست؛ ایجاد آلودگی های گوناگون و غیره شده که این عامل خود تهدیدی برای توسعه پایدار این جوامع است. از این رو، ضروری است سازمان ها به عنوان بزرگ ترین اعضای جوامع، اثرات رفتارهای خود را بر محیط زیست شناخته و در جهت کاهش اثرات منفی این رفتارها بر اکوسیستم های طبیعی اقداماتی را اتخاذ کند. هدف این پژوهش ارزیابی پایداری مدیریت منابع انسانی سبز در صنعت فولاد می باشد. روش بررسی: روش شناسی این پژوهش توسعه ای و ترکیبی است و براساس ماهیت پژوهش تلاش شد تا براساس تحلیل فراترکیب و دلفی در بخش کیفی پژوهش، نسبت به شناسایی ابعاد پایداری مدیریت منابع انسانی سبز اقدام گردد. سپس در بخش کمی از تحلیل رتبه بندی تفسیری جهت شناسایی اثرگذارترین بعد پایداری مدیریت منابع انسانی سبز در سطح شرکت های فولاد بهره برده شد. این مطالعه در بازه زمانی ۱۴۰۰-۱۴۰۱ انجام گرفت. یافته ­ها: نتایج پژوهش نشان داد، درصد تاثیرگذاری مولفه ی پایداری جریان هویت حرفه ای سبز نسبت به بقیه مولفه های مدیریت منابع انسانی سبز نقش موثرتری در پایداری زیست محیطی دارد، که به معنای آن است که هویت حرفه ای سبز که مبتنی بر ارزش های زمینه های اجتماعی است می تواند به پایداری کارکردهای مدیریت منابع انسانی در برابر محیط زیست کمک نماید. بحث و نتیجه­ گیری: نتیجه کسب شده گویای این واقعیت است که وجود محرک های برآمده از کارکردهای مدیریت منابع انسانی سبز باعث ترغیب پایبندی به ارزش ها و هنجارهای اجتماعی در بیرون از سازمان خواهد شد و این موضوع می تواند زمینه برای شکل گیری فرهنگ غالب مدیریت منابع انسانی سبز در سازمان را رقم بزند.