بررسی جایگاه آب در معماری مساجد

آب یکی از جمله عناصر طبیعی ، در فرهنگ و اعتقادات ایرانیان دارای ارزش بسیار است ، آب نماد پاکی و زلالی می باشد ودر قرآن کریم آیاتی در خصوص اهمیت این مایع حیاتی ذکر شده است .در معماری ایرانی - اسلامی از آب در باغ ها ، خانه ها ، مساجد وغیره استفاده می کردند و این نشان از آن است که معماری و آب رابطه ای ناگسستنی دارند.معماران از آب در شکل های هندسی مختلف در اکثر بناها در جهت ایجاد مرکزیت و وحدت بهره برده اند. در معماری مساجد، آب عنصری غیر قابل تفکیک است ،مساجد محلی جهت عبادت و رازو نیاز با خداوند است که بر اساس احکام شرعی ، لازمه ورود به آن طهارت و پاکی می باشد ،که آب کمک فراوانی در تحقق این امر می کند.این پژوهش که از نوع توصیفی - تحلیلی می باشد در تلاش است با استفاده از اسناد کتابخانه ای ، مقالات این حوزه ، دیدگاه اندیشمندان و پژوهشگران و قرآن کریم به بررسی آب و اهمیت آن ، جایگاه آب نزد ایرانیان و اسلام و نقش کاربردی آب در مساجد بپردازد.نتایج این پژوهش گویای آن است که معماران با استفاده از آب در عناصری چون آبنما ، حوض ، وضوخانه وغیره در جهت ایجاد پاکی و کمک به انجام وظایف دینی مردم کمک کرده اند و در بناها از جمله مسجد از این مایع آرامش بخش بهره می بردند تا حس معنویت را القاء کنند .