بررسی ایجاد بازارهای محلی در محلات در راستای پایداری محله نمونه پژوهش شهرشیراز

رشد فزاینده ابعاد شهرنشینی و شکل گیری مقیاس جدیدی از رشد شهری در طی دهههای اخیر موجب شده است که شهر و شهرسازی معاصر با چالشهای تازه ای چون افزایش نابهنجاریهای اجتماعی کمرنگ شدن هویت و حس تعلق اجتماعی گسترش مشکلات اکولوژی اجتماعی و محیطی نابرابریهای شگرف اجتماعی اقتصادی و در مجموع کاهش کیفیت زندگی مواجه شود . به دلیل همین گستردگی ابعاد و تغییر در ماهیت و پیچیدگی مسائل شهری ضرورت جامع نگری و توجه به همکنشی های مسائل به منظور حل پایدار آنها اجتناب ناپذیر می نماید. تغییر الگوهای سکونت در شهرها ضرورت بهبود نحوه عرضه محصولات مورد نیاز محلات و فراهم نمودن امکان دسترسی ارزان و سریعتر شهروندان به آنها و نیز حذف عوامل واسط بیش از پیش احساس می.شود در این راستا راهکار تاسیس میادین و بازارچههای محلی مطرح و اجرا شده است. این میادین با بهره گیری از یک شبکه گستره توزیع محصولات غذایی از یک سو نقش حمایتی خود را به عنوان بازاری پایدار نسبت به تولید کنندگان ایفا مینمایند و از سوی دیگر موجب به تعادل رسیدن قیمتها و عرضه محصولات با قیمتهای مناسب به مصرف کنندگان می شوند. بازارهای محلی در شهرها به عنوان یک پدیده شهری نیازمند برنامه ریزی اصولی و ساماندهی است. در بیشتر موارد، معضلات پیچیده موجود در آن ها نیل به اهداف مورد نظر در دسترسی آسان سلامت محصولات مشتری مداری کیفیت بهتر قیمت کمتر، عرضه مناسب و بسیاری ملاکهای دیگر را دشوار ساخته است نبود ،بهداشت عدم نظارت مشکلات دسترسی عدم تعادل قیمت اجناس و محدود بودن غرفهها از اساسی ترین معضلات این مراکز تلقی شود. نتایج بررسیها نشان داده است که وجود بازارچههای برنامه ریزی شده در مکانهای مطلوب، تحت نظارت کمی و کیفی متولیان ،شهر میتواند تا حد زیادی از مشکلات موجود .بکاهد. لذا مطالعه دقیق و جامع معیارهای مکان گزینی نخستین گام در بهبود عملکرد بازارچه های محلی محسوب می شود.