ارزیابی پنج عامل رقابتی پورتر در راستای بهبود وضعیت طرح های صنعت ساختمان با رویکرد توسعه پایدار

امروزه رقابت در میان صنایعی همچون صنعت ساختمان با گستردگی و تنوع بالایی نسبت به گذشته روبرو می باشد. بنابراین کسب استراتژی مناسب برای گسترش فعالیت های شرکت و پروژه های بیشتر و در نتیجه کسب سود بیشتر از مهمترین دغدغه های مدیران در هر شرکت ساختمانی می باشد. از اینرو در این تحقیق با مطالعه و بررسی پارامترهای موثر بر ارزیابی پنج عامل رقابتی پورتر در راستای بهبود وضعیت طرح های صنعت ساختمان با رویکرد توسعه پایدار تلاش شده است ، مناسب ترین راهکار جهت توسعه پایدار در صنعت ساختمان ارائه گردد. در این راستا با استفاده از روش تحلیل سلسله مراتب ی (AHP)، معیارهای اصلی در ۵ دسته کلی (معیارهای رقابت در بین رقبای جدید، محصولات جایگزین ، قدرت چانه زنی مشتریان، قدرت چانه زنی تامین کنندگان و میزان رقابت پذیری میان رقبای فعلی ) و همچن ین ۱۵ شاخص فرعی (سطح ۲) در قالب پرسشنامه ای توزیع شده در بین خبرگان و کارشناسان حوزه مربوطه ، طبقه بندی شدند. نتایج حاصل از تحلیل معیارهای اصلی و فرعی حاکی از آن است که معیار اصلی میزان رقابت پذیری میان رقبای فعلی دارای بالاترین وزن (۳۸۳/۰) است و سپس در رتبه های بعدی معیارهای رقابت در بین رقبای جدید، قدرت چانه زنی مشتریان، قدرت چانه تامین کنندگان و محصولات جایگزین به ترتیب با وزن های ۲۷۴/۰، ۱۶۱/۰، ۱۲۰/۰ و ۰۶۲/۰ قرار دارند. از سوی دیگر نتایج به دست آمده جهت ارزیابی راهکارهای ارائه شده در راستای بهبود وضعیت طرح های صنعت ساختمان با رویکرد توسعه پایدار و مبتنی بر پنج عامل رقابتی پورتر نشان داد که همکاری با شرکت ها و سرمایه گذاران قوی به عنوان کارآمدترین و موثرترین راه حل مطرح می باشد. همچنین توسعه پایدار در بازار و محصولات با اختلافی اندک در رتبه دوم اولویت بندی استفاده از گزینه های مطرح شده جای گرفت .