بررسی موضوع دین و تاثیر آن بر کیفیت زندگی از دیدگاه شهید مطهری

نسبت دین و فرهنگ از مسائل بحث انگیز در فلسفه دین است. هر پاسخی به این مسئله و تعیین نسبت میان هر یک از این دو مفهوم و تاثیر هر کدام بر دیگری و چالشهای موجود میان این دو عرصه میتواند ما را در میدان عمل یاری کند. در این پژوهش پس از تبیین مفهومی هر یک از این دو عنوان، سعی بر آن بوده که نسبتهای گوناگون هر یک از این دو حوزه بیان شود. رویکرد فلسفی شهید مطهری به پرسش از رابطه عقل و دین از اساسی ترین مسائل حوزه معرفت دینی و فلسفی است که از دیرباز ذهن اندیشمندان را به خود مشغول داشته و دیدگاه های متفاوتی را رقم زده است و به تقریری خاص از رابطه عقل و ایمان در منظومه اعتقادی بر خواهیم خورد؛ عرفان هم باطن دین شمرده میشود که حتی در منابعی عقل ستون دین نامیده شده است. منظور از عقل، عقل کلی نگر و جمعی است، نه عقل فردی و جزئی نگر. البته در رابطه با جایگاه عقل در دین، بین فقها اختلاف نظر بسیار هست و حتی افراط و تفریط هایی صورت پذیرفته است. و قاعده آن چه شرع حکم کرده عقل نیز حکم میکند اختلاف نظر است و اکثرا این قاعده را در نظر نمیگیرند، ولی در آنچه عقل حکم میکند، شرع نیز آن را قبول دارد و خود شهید مطهری بحث از قراردادهای اجتماعی و اعتباری را مطرح میسازند.