اثربخشی قصه درمانی بر بهبود نشانه های پرخاشگری کودکان (مطالعه مروری سیستماتیک و فراتحلیلی)

هدف: هدف از مطالعه حاضر تعیین اندازه اثر قصه درمانی بر بهبود نشانه های پرخاشگری کودکان (مطالعه مروری سیستماتیک و فراتحلیلی) بود.روش شناسی: در این پژوهش از روش اسنادی با استفاده از مقالات معتبر علمی صورت گرفت. پس از سرچ کلید واژه های پژوهش در سایت های معتبر علمی از مقالات چک لیست تهیه شد. سرانجام پژوهش هایی که از بین مشکلات رفتاری به پرخاشگری پرداخته و پرسش های علمی سر راست و شاخص های دقیق مطرح و از آزمون های آماری صحیح استفاده کرده بودند، ۱۲ پژوهش بین سالهای ۲۰۰۰ تا ۲۰۲۲ انتخاب شد. در این پژوهش از نرم افزار CMA برای تحلیل داده ها استفاده شد و از شیوه محاسباتی Cohen برای به دست آوردن میزان اندازه اثر استفاده شد، به همین منظور، اندازه اثر طبق مراحل فراتحلیل محاسبه شد. روش تبدیل r به zr براساس فرمول انجام گرفت. ابزار پژوهش چک لیست فراتحلیل بود. برای گردآوری داده های مورد نیاز از یک فرم کدگذاری (چک لیست فراتحلیل). استفاده شد که معادل پرسش نامه یا مصاحبه در انواع دیگر پژوهش ها است.یافته ها: با توجه به اندازه ی اثرهای مربوط به پژوهش های آزمایشی و نیمه آزمایشی مربوط به تاثیر قصه درمانی بر پرخاشگری، بعد از تحلیل حساسیت مشخص شد. در مدل ثابت، اندازه ی اثر ترکیبی محاسبه شده برابر -۱/۱۵ و در مدل تصادفی، این مقدار برابر -۱/۶۸ به دست آمد که هر دو در سطح ۰/۰۰۱ معنی دار است. با این وجود به احتمال ۹۹% فرض صفر مبنی بر همگنی مطالعات، رد شده و در نتیجه گروه مطالعات نامتجانس است.همچنین شاخص نشان می دهد که۸۹/۶۲ درصد از تغییرات کل مطالعات به دلیل ناهمگنی گروه مطالعات است. نامتجانس بودن مطالعات، بیانگر وجود اثر تعدیل کننده ها در اندازه ی اثر می باشد.نتیجه گیری: در نتیجه قصه درمانی بر پرخاشگری کودکان موثر بوده و توصیه می شود برای بهبود نشانه های پرخاشگری از قصه درمانی استفاده شود. تا گامی در راستای کاستن پرخاشگری کودکان برداشته شود.