بررسی رابطه خودکارآمدی و سبک های مقابله با استرس با کیفیت زندگیکاری در پرستاران بیمارستان های تحت نظر دانشکده علوم پزشکی بهبهان

هدف از پژوهش حاضر بررسی رابطه خودکارآمدی و سبک های مقابله با استرس با کیفیت زندگی کاری در پرستاران بیمارستان های تحت نظر دانشکده علوم پزشکی بهبهان می باشد. جامعه آماری پژوهش کلیه پرستاران و ماماهای شاغل در بیمارستان های تحت نظر این سازمان در سال۹۵ می باشد که شامل ۲۲۴ نفر بود. روش نمونه گیری، روش طبقه ای نسبتی و حجم نمونه با استفاده از جدول مورگان، ۱۳۶ نفر تعیین شد و با توجه به افت آزمودنی ها تعداد به ۱۵۰ نفر افزایش یافت. ابزار گردآوری داده ها سه پرسشنامه کیفیت زندگی کاری والتون، پرسشنامه خودکارآمدی شرر و پرسشنامه سبک های مقابله ای اندلر و پارکر بود که با استفاده از ضریب آلفای کرونباخ پایایی کلیه پرسشنامه ها محاسبه گردید. جهت تجزیه و تحلیل داده ها از روش های آماری ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون چند متغیره گام به گام استفاده شد. با توجه به نتایج پژوهش حاضر متغیرهای خودکارآمدی و ابعاد سبک های مقابله ای در مجموع قادر به پیش بینی حدود ۴۲/۸ درصد از تغییرات کیفیت زندگی کاری هستند.