مروری بر مطالعات تطبیقی سیاست های تربیت معلمان

تربیت معلم را می توان از جمله سرنوشت سازترین و مهم ترین مولفه های نظام تعلیم و تربیت هرکشور، دانست . چرا که موفقیت و عدم موفقیت در ایجاد تحول و شایستگی هر نظام آموزشی ، منوط به توانمندی ها، قابلیت ها و شایستگی های حرفه ای معلمانی است ، که مجریان اصلی برنامه های درسی در محیط های واقعی می باشند. معلمان باید دانش و توانایی های تخصصی و حرفه ای خود را با تحولات آینده هماهنگ سازند. بر این اساس کشورهای توسعه یافته و برخی از کشورهای درحال توسعه ، برنامه ها و فعالیت هایی را برای رویارویی با این تحولات تدارک دیده و در برنامه های تربیت معلم کشورشان در کنار آموزش های تئوری از دوره های عملی بره می جویند . در این مقاله ، نتایج بررسی تحقیقات انجام یافته ، جنبه های تربیت معلمان را در کشورهای مختلف نشان داد. در همه کشورهای ذکر شده با هر نوع ساختاری درتربیت معلم به تربیت عملی به همراه تربیت آکادمیکی اهمیت داده می شود. برای تکمیل برنامه های تربیت معلم در موسسات آموزشی عالی ، معلمین آینده باید متعهد به تدریس عملی در مدارس شوند. این همان حلقه مفقوده در نظام آموزشی کشور ما است . چرا که در ایران آموزش عملی در نظام تربیت معلم به عنوان یکی از دروس تحصیلی در طول ترم انجام می شود که آنهم به دو الی سه بار محدود شده است و راهنمایی دانشجو- معلمان به ندرت به صورت حرفه ای انجام می شود. متاسفانه مولفه تدریس عملی برنامه های تربیت معلم در کشور مابسیار ناکافی می باشد.