نقش سیستم نظارت همگانی بر عملکرد شهرداری از دیدگاه توسعه پایدار (مورد مطالعه شهرداری های چهار محال و بختیاری)

سال انتشار: 1401
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 100

فایل این مقاله در 18 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

این مقاله در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

BUSINESS09_073

تاریخ نمایه سازی: 22 اسفند 1401

چکیده مقاله:

از آنجایی که نظارت و بازرسی نقش عمدهای در تغییر ساختار و اصلاح یک حکومت بازی میکند، تدوین قوانینی که قابلیت برطرف کردن نیازها در بعد ملی راد اشته باشد موجب استحکام و تثبیت موقعیت بین المللی کشور خواهد شد. انتقادات زیادی که از ساختار اجتماعی- اقتصادی و خط مشیهای سیاسی اتخاذ شده در مورد کارآیی موسسات دولتی در رسانه های گروهی انجام میشود نشانگر آن است که مشکلات حل نشده زیادی وجود دارد که غیر مستقیم روی امر نظارت و بازرسی تاثیر میگذارد و از کارآمدی آن میکاهد.اصولا۳ بازرسی به دو منظور در نهادهای جمهوری اسلامی ایران پیشبینی شده است که عبارتند از حسن جریان امور و اجرای صحیح قوانین در دستگاه های اداری. وظیفه مهمتر بازرسی در مواقعی است که نقض قانون به طور آشکار و یا غیر آشکار صورت گرفته است اما یا شاکی وجود ندارد و یا شرایط طرح شکایت برای شاکی مساعد نیست. در واقع بازرسی نیازهای جامعه را درک میکند و این نیازها را با دستگاه های اداری و اجرایی تطبیق میدهد و در صورت لزوم موارد عدم تطابق را پیگیری مینماید. بنابراین ضروری است که مشخص شود چگونه میتوان پوشش، کیفیت و تاثیر نظارت و بازرسی را افزایش داد. نکته مهم برای موفقیت کار بازرسی توجه به اخلاقیات در جامعه است و این موضوعی نیست که بتوان برای آن بهطور مرتب قانون و مقررات تهیه کرد و رفتار روزانه افراد را تحت نظر داشت. در واقع براساس تجربیات بهدست آمده در سایر کشورها، نظارت بیش از حدو افزایش حجم قوانین موجب بروز رفتارهای نامناسب انسانی و یا محافظهکاری توام با کم کاری شدید خواهد شد. بنابراین، اصول کار بایستی افزایش اعتماد عمومی و جلب مشارکت مردم در امور باد ادن امنیت کافی به آنان برای ابراز نظریاتشان در جهت اصلاحات باشد. یک عامل بسیار مهم و در عین حال ظریف، کاهش فاصله گفتار و رفتار به وسیله رهبران سیاسیو در اختیار عامه قرار دادن نتایج کلی بازرسی برای رفع شبهات است. نظارت همگانی مبتنی بر دو اصل مسئولیت پذیری شهروندان در قبال بهسازی شهر و پاسخ گویی مدیران شهرداری در قبال عملکرد خود بنا شده است که این دو اصل ارتباط مستقیمی با اعتماد اجتماعی دارند و هر گونه تلاشی در جهت تقویت آنها منجر به توسعه تعامل اجتماعی و فرهنگی می شود. با عنایت به اهمیت موضوع مطرح شده در ارتقائ کیفیت مدیریت شهری و مشارکت هر چه بیشتر مردم در اداره شهر به این نتیجه میرسیم که نظارت همگانی با استفاده از سیستمهای اطلاعاتی و فناوری اطلاعات باعث از بین رفتن فواصل جغرافیایی و تنوع دراستفاده از ابزارهای متعدد نظارتی، نیاز به ایجاد ساختارهای نظارتی گسترده را کمترکرده و در نتیجه باعث تعامل اجتماعی و فرهنگی شده است.

نویسندگان

مصطفی صادقی حسنوند

کارشناس معماری