بررسی مدل های مختلف درون یابی در پهنه بندی مکانی بارش

هر سرزمینی در مرحله نخست به اعتبار توان ها و موهبت های طبیعی اش، پایداری و بقای ساکنین خود را تضمین می کند و شناخت و برنامه ریزی در زمینه آن پایداری زیست محیطی آن را دو چندان می نماید. به این لحاظ شناخت روند تغییرات بارش سالانه الگوی مناسب برنامه ریزی در امورات مختلف به خصوص در امر کشاورزی و توسعه پایدار محیط می باشد که با آشنایی آن می توان در جهت استفاده بهینه از آب در دسترس یا پیش بینی های لازم در راستای مقابله با کمبود بارش یا بهره گیری از آن استفاده نمود. در بررسی مسائل مربوط به منابع آب، تجزیه و تحلیل داده های بارندگی از اهمیت ویژه ای برخوردار است. به همین علت همواره توجه پژوهشگران بر روش هایی بوده است که بتوان با استفاده از آنها در نقاط فاقد اندازه گیری، داده های بارندگی را با استفاده از داده های ایستگاه های باران سنجی موجود تولید نمایند. تغییرات قابل ملاحظه بارندگی در زمان و مکان از یک سو و کم بودن ایستگاه های باران سنجی در ثبت بارندگی از سوی دیگر ضرورت تبیین مدل های تخمین بارندگی را امری اجتناب ناپذیر می نماید. با توجه به مطالعات انجام شده مشخص شده است از آنجا که روش های درون یابی متعددی وجود دارد، تعیین بهترین روش درون یابی مشکل خواهد بود و انتخاب بهترین روش و تهیه نقشه های پهنه بندی بارش بستگی به شرایط جغرافیایی منطقه دارد و بایستی برای هر منطقه بصورت جداگانه بررسی شود. زیرا انتخاب و به کارگیری روش درون یابی مناسب می تواند منجر به تولید نقشه هایی دقیق تر و صحیح تر گردد.