تحلیل و تهیه نقشه الگوی مکانی فرسایندگی باران حوضه آبخیز گلپایگان

فرسایندگی باران نیرو محرکه ای است که در اثر سقوط قطرات باران بر روی ذرات خاک رخ می دهد و به عنوان عامل کلیدی موثر بر فرسایش شناخته می شود. بر همین اساس، پژوهش حاضر باهدف تهیه نقشه فرسایندگی باران در حوزه آبخیز گلپایگان با استفاده از مدل مورگان و دیویدسون انجام شد. برای رسیدن به هدف پژوهش حاضر ابتدا آمار ایستگاههای بارندگی برای دوره آماری ۱۳۸۰-۱۳۹۵ استخراج شد. سپس نقشه باران با استفاده از روش درونیابی محاسبه گردید و درنهایت نقشه فرسایندگی باران با استفاده از مدل مورگان و دیویدسون تهیه شد. نتایج حاصل از پژوهش حاضر نشان داد که کم ترین و بیش ترین عامل فرسایندگی باران به ترتیب در امتداد شمالشرق تا جنوبشرق و امتداد شمال غرب تا جنوبغرب واقع شده است . همچنین نتایج حاصل از طبقه بندی عامل فرسایندگی باران در منطقه نشان داد که ۱۸/۱۲ ، ۲۷/۱۵ و ۹ درصد از مساحت حوضه به ترتیب در طبقه فرسایندگی متوسط ، زیاد و خیلی زیاد قرار دارد. نتایج حاصل از پژوهش حاضر می تواند در راستای کنترل و مهار فرسایش جهت اتخاذ تصمیمات صحیح مدیریتی مورد توجه مدیران و برنامه ریزان قرار گیرد.