ارزیابی طرح احیاء و تعادل بخشی آب های زیرزمینی به روش DEMATEL در استان اصفهان

آب یکی از حیاتی ترین نیازهای جوامع امروزی است که کمبود آن به طور ملموس در همه نقاط جهان احساس می شود. از این رو برداشت ها و بهره برداری ها فقط به آبهای سطحی محدود نبوده و بهره برداری های بی رویه از ذخایر آبهای زیرزمینی ، این منابع را در وضعیت بحرانی قراردادهاست . بطوریکه در کشور ما از ۶۰۹ محدوده مطالعاتی حدود ۴۲۰ محدوده در وضعیت ممنوعه ممنوعه بحرانی درآمده است . در سال ۱۳۹۳ شورای عالی آب با هدف به تعادل رساندن برداشت آب، طرح احیاء و تعادل بخشی آبهای زیرزمینی را مصوب نمود. اما علی رغم تلاشهای صورت گرفته توسط وزارت نیرو و سایر ارگانهای مربوطه و گذشت بیش از ۵ سال از اجرای طرح، تراز آبهای زیرزمینی همچنان نزولی است . این مطالعه با رویکرد ارزیابی و بررسی تاثیر معیارها زیرمعیارهای طرح احیاء و تعادل بخشی آبهای زیرزمینی بر یکدیگر در پنج دشت منتخب استان اصفهان(اردستان، بادخالدآباد، سمیرم، دامنه و مهیار)، با استفاده از روش تصمیم گیری چندشاخصه (دیمتل ) ۲۸ زیرمعیار را در چهار دسته زیست محیطی ، اقتصادی ، اجتماعی و فنی - مدیریتی مورد ارزیابی قرارداد که ۴ زیر معیار E۱، M۷، Ec۹ و C۳ به ترتیب با نامهای پهنه بندی بررسی مخاطرات ناشی از فرونشست زمین با وزن ۲۴/ ۹ ازمعیار زیست محیطی ، مطالعات به منظور تعیین عمق عملیات کف شکنی واصلاح و تعدیل پروانه بهره برداری با وزن ۸۳/۸ از معیار فنی - مدیریتی ، افزایش بهره وری منابع آبهای زیرزمینی با وزن ۹۹/۶ از معیار اقتصادی و آگاهسازی و اطلاع رسانی افکار عمومی با وزن ۵۴/۴ از معیار اجتماعی از با اهمیت ترین و اثرگذارترین زیرمعیارها در هر دسته هستند. پیشنهاد می شود با حذف سیاست های کلی در کل کشور و باتوجه به پتانسیل های موجود در هر منطقه و در نظر گرفتن شرایط زیست محیطی ، اجتماعی ، اقتصادی و فنی - مدیریتی سیاست های اجرایی به شکل بومی شده اجرا و از سطوح بالاتر مورد نظارت قرار گیرد.